น. {กลอน} นม เช่น แสงสอดลอดในพระไทรพราย เดือนบ่ายต้องเต้าเจ้าวันทอง {ขุนช้างขุนแผน}, บัวตูมติดขั้วบังใบ บังใบท้าวไท ว่าเต้าสุดาดวงมาลย์ {อนิรุทธ์}: {กลอน} นํ้าเต้า เช่น ไม่กินปลากินข้าวกินเต้าแตง {อภัย}: ลักษณนามเรียกนมหรือพูลูกตาล เช่น นมเต้าหนึ่ง ตาล ๒ เต้า: เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะฐานนูนขึ้นอย่างเต้านม: เรียกภาชนะที่มีรูปคล้ายนํ้าเต้า เช่น เต้าปูน เต้านํ้า: {ราชา} ภาชนะขนาดเล็กสำหรับใส่น้ำ รูปกลมมนคล้ายหม้อปากแคบ มีฝาปิด เรียกว่า พระเต้า เช่น พระเต้าทักษิโณทก พระเต้าทรงกรวด พระเต้าเบญจครรภ: {ราชา} นม, เต้านม, เรียกว่า พระเต้า.