กลับ
คำว่า
เตียน ๒
ความหมาย
ก. ติ, ทัก, เช่น โปรดแปลงเอาอย่าเตียนข้อยข้าเขียนตามฉบับ {จินดามณี}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เตียบ
- น. ภาชนะใส่ของกิน ลักษณะคล้ายพานปากคลุ่ม มีฝาครอบทรงกรวย ทั้งตัวภาชนะและฝาย่อมุมไม้สิบสอง.
เตี๋ยม
- น. ที่สำหรับใส่ข้าวเปลือกหรือของอย่างอื่นเช่นเกลือหรือปูน เอาเสื่อลำแพนล้อมเป็นวงรอบแล้วยาด้วยขี้วัวหรือขี้ควาย.
เตียรถ์
- [เตียน] น. เดียรถ์, ท่านํ้า. {ส. ตีรฺถ: ป. ติตฺถ}.
เตี่ยว
- น. ผ้าแคบยาวสำหรับคาดปากหม้อกันไม่ให้ไอร้อนออกเวลานึ่งของ, ผ้าขัดหนอกผู้หญิงสำหรับซับระดูหรืออยู่กระดานไฟ: ใบตองหรือใบมะพร้าวสำหรับคาดกลัดห่อขนม เช่นห่อข้าวหมาก ห่อขนมตาล: {ถิ่น–พายัพ} กางเกง. ก. มัดด้วยผ้าเตี่ยว, คาดให้แน่น.
เตียว ๑
- น. เรียกพลลิงจำพวกหนึ่งในเรื่องรามเกียรติ์ที่ใช้ผ้าตะบิดโพกศีรษะ ว่า เตียวเพชร: เรียกตัวหนังใหญ่ที่สลักเป็นรูปลิงขาวจับลิงดำมัด เพื่อพาไปหาฤๅษี. {ลัทธิ}: ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงหน้าพาทย์ ใช้บรรเลงต่อท้ายเพลงเชิดนอกในการแสดงโขน. {รามเกียรติ์ ร. ๑}. ก. มัดด้วยผ้าเตี่ยว, คาดให้แน่น, เช่น เตียวแขนมันไพล่หลัง {พระร่วง}.