กลับ
คำว่า
เถียง ๑
ความหมาย
ก. พูดโต้, พูดแย้ง, พูดโต้แย้ง: ขัดกัน เช่น เรื่องนี้ความตอนต้นกับตอนปลายเถียงกัน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เถียง ๒
- {ถิ่น–อีสาน, พายัพ} น. เรือนพักชั่วคราวในทุ่งนาสำหรับอยู่เฝ้าข้าว.
เถียร
- ว. มั่นคง, แข็ง, แข็งแรง. {แผลงมาจาก ป. ถิร}.
เถือ
- ก. เชือดหรือเฉือนลงไปอย่างแรงด้วยของมีคม เช่น เนื้อเหนียวเถือไม่เข้า: {ปาก} เอาชนะ เช่น เถือกันไม่ลง.
เถือก
- ว. ดาษไป, ทั่วไป, {ใช้แก่สีแดง ในคำว่า แดงเถือก}: จ้า, โพลง, พราว, เช่น เถือกถ่อง.
เถื่อน
- น. ป่า เช่น เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า. ว. ห่างไกลจากที่อยู่ของคน, ห่างไกลจากความเจริญ เช่น บ้านป่าเมืองเถื่อน: ไม่ถูกต้องตามกฎหมาย เช่น เหล้าเถื่อน ปืนเถื่อน หมอเถื่อน: โดยปริยายหมายความว่า ไม่สุภาพ, ดุดัน, เช่น พระเอกเรื่องนี้เถื่อน.