กลับ
คำว่า
เปรียง ๓
ความหมาย
[เปฺรียง] น. เถาวัลย์เปรียง.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เปรียญ
- [ปะเรียน] น. ผู้สอบความรู้พระปริยัติธรรมสายบาลีได้ตามหลักสูตรตั้งแต่ ๓ ประโยคขึ้นไป.
เปรียบ
- [เปฺรียบ] ก. เอาสิ่งหนึ่งเข้ามาเทียบกับอีกสิ่งหนึ่งเพื่อให้เห็นว่าใกล้กัน เสมอกัน หรือผิดกัน, ถ้าเอามาเทียบกันดูแล้ว ฝ่ายที่มีภาษีกว่า เรียกว่า ได้เปรียบ ฝ่ายที่เป็นรอง เรียกว่า เสียเปรียบ, ถ้าจะเอาฝ่ายตนให้มีภาษีข้างเดียว เรียกว่า เอาเปรียบ. เปรียบเทียบ ก. พิจารณาเทียบเคียงให้เห็นลักษณะที่เหมือนกันและต่างกัน. {กฎ} น. การที่พนักงานสอบสวนหรือพนักงานเจ้าหน้าที่ตามกฎหมายกำหนดค่าปรับผู้กระทำผิดในคดีอาญาที่กฎหมายกำหนดให้เปรียบเทียบปรับได้ เมื่อผู้กระทำผิดยินยอมเสียค่าปรับแล้ว คดีอาญาเป็นอันเลิกกัน. เปรียบประดุจดัง, เปรียบเหมือน, เปรียบเสมือน ก. ประดุจดัง, เหมือน, เสมือน, ราวกะ, เพียงดัง. เปรียบปราย,เปรียบเปรย [-ปฺราย, -เปฺรย] ว. อาการที่พูดว่ากระทบกระเทียบไม่เจาะจง.
เปรี่ยม
- [เปฺรี่ยม] ว. ปริ่ม.
เปรียว
- [เปฺรียว] ว. ไม่เชื่อง, ว่องไว, {ใช้แก่สัตว์บางชนิดเช่นนกหรือไก่เป็นต้นที่ไม่คุ้นคน}, โดยปริยายใช้แก่สิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น: เพรียว.
เปรี้ยว
- [เปฺรี้ยว] ว. มีรสอย่างหนึ่งอย่างรสมะนาวเป็นต้น, มีกลิ่นหรือรสอย่างอาหารบูดหรืออาหารเสีย: {ปาก} มีลักษณะปราดเปรียว ทันสมัย อิสระ มั่นใจ ชอบการคบหาสมาคม {ใช้แก่ผู้หญิง} เช่น ผู้หญิงคนนี้เปรี้ยว, เรียกลักษณะการแต่งกายของผู้ญิงที่แต่งตัวสีฉูดฉาด รัดรูป เป็นต้น ว่า แต่งตัวเปรี้ยว. เปรี้ยวปาก ก. รู้สึกคล้ายเปรี้ยวในปากเมื่ออยากกินสิ่งที่เคยกินมีหมากเป็นต้น.