ความหมาย

• 
  

  [เปฺลา] ว. สูงชะลูดไม่มีกิ่งที่ลำต้น {ใช้แก่ต้นไม้}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เปล่า - [เปฺล่า] ว. ไม่มีอะไรนอกจากตัวของมันเองที่อ้างถึง เช่น ขวดเปล่า มือเปล่า, ว่าง ๆ: เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่มี ไม่เป็นอย่างนั้น: ไม่มีข้อผูกพัน เช่น ให้เปล่า ได้เปล่า. ก. อ้างว้าง, ว้าเหว่, เช่น เปล่าอก เปล่าใจ เปล่าเปลี่ยว. เปล่าดาย ว. เปล่าทีเดียว. เปล่า ๆ ปลี้ ๆ [-ปฺลี้] ว. ไม่มีหลักฐาน เช่น มาโทษกันเปล่า ๆ ปลี้ ๆ.เปล่าเปลี่ยว [-เปฺลี่ยว] ว. อ้างว้าง, ว้าเหว่.

• เปล้า ๑ - [เปฺล้า] น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กหลายชนิดในสกุล Croton วงศ์ Euphorbiaceae เช่น เปล้าใหญ่ {C. roxburghii N.P. Balakr.} เป็นไม้ต้น, เปล้าน้อย {C. stellatopi losusH. Ohba} เป็นไม้พุ่ม ขึ้นตามป่าเบญจพรรณ ทั้ง ๒ ชนิดใบใช้ทำยาได้.

• เปล้า ๒ - [เปฺล้า] น. ชื่อนกขนาดเล็กถึงขนาดกลางหลายชนิด ในวงศ์ Columbidae ลำตัวสีเขียว แต่ละชนิดมีสีแตกต่างกันทีหน้าอกและช่วงไหล่ ซึ่งอาจมีสีม่วง น้ำตาลเขียว ชมพู หรือเหลือง ทำรังเป็นรูปถ้วยง่าย ๆ ด้วยกิ่งไม้เล็ก ๆ ตามกิ่งก้านของต้นไม้ หากินเป็นฝูง กินผลไม้ เช่น เปล้าขาเหลือง [Treron phoenicoptera {Latham}] เปล้าคอสีม่วง [T. vernans {Linn.}], เขาเปล้า ก็เรียก, พายัพเรียก เป้า.

• เปล้าขลิบทอง - ดู กะอวม.

• เปลาะ, เปลาะ ๆ - [เปฺลาะ] น. ระยะที่มัดหรือขอดไว้เป็นตอน ๆ, ลักษณะที่มัดหรือขอดไว้เป็นตอน ๆ, เช่น ผูกเป็นเปลาะ แก้ปัญหาเป็นเปลาะ ๆ, ลักษณนามเรียกสิ่งที่มัดหรือผูกให้เป็นตอน ๆ เช่น มัดไต้ ๓ เปลาะ หรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ปัญหามี ๔ เปลาะ.