ความหมาย

• 
  

  {โบ} ก. เป่า เช่น เปียวปี่แก้วเคนผสาร {ม. คำหลวง มหาราช}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เปี๊ยว - ว. เสียงเป่าปากแสดงความพอใจเป็นต้น.

• เปี้ยว ๑ - น. ชื่อปูทะเลขนาดเล็กหลายชนิด ในสกุล Uca วงศ์ Ocypodidae ตัวผู้มีก้ามข้างหนึ่งใหญ่เท่าหรือโตกว่าลำตัว และอีกข้างหนึ่งเล็กกว่ามาก ส่วนตัวเมียมีก้ามขนาดไล่เลี่ยกันทั้ง ๒ ข้าง อาศัยอยู่ตามชายเลนในน้ำกร่อยหรือทะเล เช่น ชนิด U. dussumieri {H. Milne Edwards}, ก้ามดาบ ก็เรียก.

• เปี้ยว ๒ - น. ไม้ค้างพลูเล็ก ๆ.

• เปียะ - น. ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่งในสกุล Freycinetia วงศ์ Pandanaceae, ปักษ์ใต้เรียก เตยเลื้อย.

• เปือก - น. ฟองหรือสิ่งที่เกิดเป็นฝ้าขึ้นจากโคลนตม. เปือกตม น. เลนตมที่ละเอียด.