ความหมาย

• 
  

  [เผฺล, เผฺล้] ว. เฉ, ไม่ตรง, ไพล่, เช่น ใส่หมวกเผล้ไปข้างหนึ่ง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เผล็ด - [เผฺล็ด] ก. ผลิออก, งอกออก.

• เผลอ - [เผฺลอ] ก. หลงลืมไปชั่วขณะ เช่น เผลอตัว เผลอสติ, เลินเล่อ, ไม่ระวังตัว, เช่น เผลอไปแผล็บเดียว แมวคาบปลาไปกินเสียแล้ว. เผลอไผล [-ไผฺล] ก. หลง ๆ ลืม ๆ, ลืมตัวไปชั่วขณะ, เลินเล่อ. เผลอสติ [-สะติ] ก. หลงลืมสติไปชั่วขณะ, ขาดสติไปชั่วขณะ.

• เผละ - [เผฺละ] ว. เสียงอย่างเสียงสาดโคลน: โดยปริยายหมายความว่า ไม่เป็นที่เป็นทาง เช่น โยนเผละ ทิ้งเผละ:ลักษณะเนื้อของคนอ้วนที่กระเพื่อม เรียกว่า เนื้อเผละ: ลักษณะที่ของข้น ๆ ที่ไหลล้นเลอะเทอะ ในคำว่า ไหลเผละ. เผละผละ ว. อ้วนจนเนื้อเหลวไม่มีรูปมีทรง เช่น อ้วนเผละผละ.

• เผลาะ - [เผฺลาะ] ว. เสียงหลุดจากช่องกระบอก.

• เผลาะแผละ - [-แผฺละ] น. ลูกโป่งแก้วที่เด็กเป่าเล่น.