ความหมาย

• 
  

  ก. จ้องดู, เล็งดู, {ใช้แก่ตา} เช่น เพ่งสายตา เพ่งหนังสือ: เจาะจง. เพ่งกสิณ ก. มุ่งเฉพาะอารมณ์ภายใน {ทางใจ}. เพ่งพิศ ก. ดูด้วยความพินิจพิเคราะห์. เพ่งเล็ง ก. มุ่งจะเอา, มุ่งจะติโทษ, มุ่งถึง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เพ็งแพว - น. ผักแพว. [ดู แพว {๑}].

• เพ็จ ๑ - ว. เล็ก, ย่อม, น้อย.

• เพ็จ ๒ - ก. เผล็ด, ผลิ, เช่น พิเภทเพ็จผกากาญจน {ม. คำหลวง จุลพน}.

• เพ็จไม้ - น. ไม้ไผ่ลำเล็กกว่าลำอื่น ๆ เนื้อเหนียวแข็ง. {พจน. ๒๔๙๓}.

• เพชฉลูกรรม - [เพ็ดฉะหฺลูกำ] น. พระวิศวกรรม.