กลับ
คำว่า
เพทุบาย, เพโทบาย
ความหมาย
ก. ทำเล่ห์กล, ทำอุบาย.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เพ่นพ่าน
- ก. ไปมาอย่างเปะปะ.
เพนียด
- [พะเนียด] น. กรงต่อนกเขา: วงล้อมทำเป็นคอกสำหรับคล้องช้าง. {ข.}.
เพ้ย
- ว. คำขับไล่ที่เปล่งเสียงแรง ๆ ให้สัตว์เช่นไก่หนีไป: คำรับในเวลาพากย์โขน คนรับร้องเพ้ย. ก. ตะเพิด เช่น ถูกเพ้ย.
เพรง
- [เพฺรง] ว. ก่อน, เก่า, เช่น แต่เพรงกาล.
เพรซีโอดิเมียม
- [เพฺร-] น. ธาตุลำดับที่ ๕๙ สัญลักษณ์ Pr เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีเหลืองอ่อน ๆ หลอมละลายที่ ๙๓๕ °ซ. {อ. praseodymium}.