ความหมาย

• 
  

  [เพฺริด] ก. กระเจิดกระเจิง, เตลิดไป, เช่น วัวเพริด ใจเพริด.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เพริศ - [เพฺริด] ว. งาม, ดียิ่ง. เพริศพราย, เพริศแพร้ว [-พฺราย, -แพฺร้ว] ว. งามระยับ. เพริศพริ้ง [-พฺริ้ง] ว. งามเฉิดฉาย, พริ้งเพริศ ก็ว่า.

• เพรียก - [เพฺรียก] ว. อาการที่ร้องมาก ๆ อย่างนกร้อง. เพรียกพร้อง [-พฺร้อง] ก. ร้องเซ็งแซ่ {ใช้แก่นกเป็นต้น}.

• เพรียง ๑ - [เพฺรียง] น. ส่วนร่างกายที่นูนอยู่หลังหู, มักใช้ว่า เพรียงหู: เรียกผิวหนังที่ขรุขระอย่างหน้าออกฝี ว่า มีลักษณะเป็นเพรียง. ว. พร้อม, มักใช้คู่กันว่า พร้อมเพรียง.เพรียงเมือง ก. แทรกแซงบ่อนจิตใจชาวเมือง.

• เพรียง ๒ - [เพฺรียง] น. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Cirripedie ส่วนใหญ่มีเปลือกหุ้มตัวซึ่งเป็นแผ่นหินปูน มีหลายพวก เช่น เพรียงหินหรือเพรียงสนับหรือสนับทึบ วงศ์ Balanidae, เพรียงก้านหรือเพรียงคอห่าน วงศ์ Lepadidae. เพรียงก้าน น. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลัง ในวงศ์ Lepadidae เปลือกหุ้มเป็นแผ่นหินปูน ๕ แผ่นประกบกันมีลักษณะคล้ายดอกบัว ส่วนท้ายมีก้านยื่นออกมานอกเปลือกใช้เกาะติดกับวัตถุ, เพรียงคอห่าน ก็เรียก. เพรียงคอห่าน ดู เพรียงก้าน. เพรียงหิน น. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลัง ในวงศ์ Balanidae เปลือกหุ้มตัวเป็นแผ่นหินปูน ๖ แผ่นประกบกันมีลักษณะคล้ายภูเขาไฟ ส่วนฐานเชื่อมติดกับวัตถุ ปากเปิดด้านบนเช่น ชนิด Balanus variegates Darnin, สนับ หรือ สนับทึบ ก็เรียก.

• เพรียง ๓ - [เพฺรียง] น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่หลายชนิด ในวงศ์ Teredinidae ลำตัวกลมยาวอ่อนนุ่มคล้ายหนอนเปลือกเล็กมากคลุมอยู่เฉพาะหัว เจาะกินเนื้อไม้ ที่แช่อยู่ในน้ำ เช่น ชนิด Lyrodus pedicellatus {Quatrefages}, หนอนเพรียง หรือ เพรียงเรือ ก็เรียก.