ความหมาย

• 
  

  [เพ-ลา] น. กาล, คราว. {ป. เวลา}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เพลา ๒ - [เพฺลา] น. แกนสำหรับสอดในดุมรถหรือดุมเกวียน, โดยปริยายหมายถึง แกนสำหรับให้ล้อหรือใบจักรหมุน: ไม้สำหรับขึงใบเรือ.

• เพลา ๓ - [เพฺลา] น. ชื่อกระดาษสาชนิดบาง โบราณใช้ร่างหนังสือด้วยดินสอดำหรือใช้ประโยชน์อย่างอื่นเช่นใช้ปิดหุ่นหัวโขนและหุ่นอื่น ๆ เรียกว่า กระดาษเพลา.

• เพลา ๔, เพลา ๆ - [เพฺลา] ว. เบาลง, เบาพอประมาณ, เช่น เพลาไม้เพลามือ เพลา ๆ หน่อย.

• เพลา ๕ - [เพฺลา] น. ตัก, ช่วงขาตั้งแต่เข่าถึงโคนขา, ราชาศัพท์ว่า พระเพลา. {ข. เภฺลา}.

• เพลาะ ๑ - น. เรียกคูที่ขุดบังข้าศึกเมื่อเวลารบ ว่า สนามเพลาะ. ก. เอาริมต่อให้ติดกัน, ติดต่อกัน, เช่น เพลาะผ้า คือเอาผ้า ๒ ผืนเย็บข้างติดกันให้กว้างออก, เรียกผ้าที่เย็บข้างติดกันเช่นนั้น ว่า ผ้าเพลาะ.