ความหมาย

• 
  

  ว. ใช้ประกอบหลังคำอย่า เป็น อย่าเพิก หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าเพิกไป, เพ่อ เพิ่ง หรือ พึ่ง ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เพิก ๒ - ก. ถอน, ถลกออก, เบิก. เพิกถอน ก. ยกเลิก: {กฎ} ทำให้ใช้ไม่ได้ ซึ่งมีผลให้ใช้ไม่ได้มาแต่ต้น.

• เพิกเฉย - ก. ไม่เอาใจใส่, ละเลย, ไม่นำพา, เช่น เพิกเฉยต่อหน้าที่.

• เพิง - น. สิ่งปลูกสร้างมีทั้งชนิดชั่วคราวขนาดเล็ก และชนิดถาวร ประกอบด้วยหลังคาปีกเดียว, ถ้าเอียงลาดเรียกว่า เพิงหมาแหงน, ถ้ามีแขนนางคํ้าตอนหน้าเรียกว่า เพิงแขนนาง, ถ้าปลายข้างหนึ่งพิงอยู่กับสิ่งก่อสร้างหลัก เรียกว่า เพิงพะ หรือ พะเพิง, ส่วนเพิงพะที่ใช้เป็นที่พักทหาร เรียกว่า เพิงพล.

• เพิ่ง - ว. พึ่ง. {ดู พึ่ง ๒}.

• เพิดเพ้ย - ก. เย้ยหยัน: ร้องเฮ้ย {ใช้เป็นคำขับไล่ให้หนีไป}.