[เยาวะ-, เยา] ว. อ่อนวัย, รุ่นหนุ่ม, รุ่นสาว, เช่น เยาว์วัย วัยเยาว์. {แผลงมาจาก ยุว}. เยาวชน น. บุคคลอายุเกิน ๑๕ ปีบริบูรณ์แต่ยังไม่ถึง ๑๘ ปีบริบูรณ์. เยาวมาลย์น. หญิงสาวสวย. เยาวยอด ว. สวยที่สุด. เยาวราช น. ยุพราช, ราชโอรสที่ยังเยาว์พระชนม์, {โบ} พระราชโอรสที่ประสูติจากพระสนม. {กฎมนเทียรบาลสมัยอยุธยา}.เยาวเรศ น. นางกษัตริย์, หญิงสาวสวย. เยาวลักษณ์ น. หญิงมีลักษณะสวย.