ว. มีระยะยาวหรือนานยืดออกไป: เนิบ เช่น อ่อนเยิ่น. เยิ่นเย้อ ว. ยืดยาด, ไม่กะทัดรัด, ไม่รัดกุม, {โดยมากใช้แก่คำพูดหรือข้อความ} เช่น พูดจาเยิ่นเย้อ ข้อความเยิ่นเย้อ. เยิ่นเย้อกฐินบก {สำ} ว. ชักช้า, เรื่องมาก, ยืดเยื้อ, เพ้อเจ้อกฐินบก ก็ว่า.