ความหมาย

• 
  

  ว. อาการที่รู้สึกหนาวสะท้านถึงขั้วหัวใจ, เย็นยะเยือก หรือ เย็นเยือก ก็ว่า. เยือกเย็น ว. มีจิตใจหนักแน่นไม่ฉุนเฉียวโกรธง่าย เช่น สำคัญที่เป็นคนเยือกเย็นจึงจะตัดสินปัญหาได้อย่างรอบคอบ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เยือก ๒ - ว. อาการที่ไหวน้อย ๆ เช่น พายุพัดเรือนไหวเยือก.

• เยื่อง - ว. เยี่ยง, เยี่ยงอย่าง.

• เยื้อง - ก. เอี้ยว, ย้ายไป, เดินอย่างไว้ท่าทาง, เช่น เดินเยื้องตัวแล้วซัดแขนอย่างละครรำ. ว. เฉียงจากจุดตรงข้ามเล็กน้อย เช่น ประตูวิมานเทเวศร์อยู่เยื้องกับประตูเข้ามหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตวังท่าพระ. เยื้องกราย ก. เดินอย่างมีท่างาม เช่น นางแบบเยื้องกรายมาทีละคน ๆ: เดินก้าวเฉียงและกางแขนเพื่อดูท่าทีของคู่ต่อสู้อย่างการเยื้องกรายในการตีกระบี่กระบอง {ใช้แก่ศิลปะการต่อสู้}. เยื้องพรายกฐิน น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือข้างหนึ่งตั้งวงสูง แขนตึง ระดับไหล่ มืออีกข้างหนึ่งหงายจีบระดับชายพก เอียงศีรษะข้างเดียวกับมือที่ตั้งวง. เยื้องยัก ก. เลี่ยงไป, ไม่ตรงไปตรงมา, ดัดแปลง, ยักเยื้อง ก็ว่า. เยื้องย่าง ก. เดินอย่างมีลีลา, เดินอย่างมีท่างาม, ใช้ในความประชดก็มี, ย่างเยื้อง ก็ว่า.

• เยือง ๑ - ก. เยื้อง.

• เยือง ๒ - ดู เลียงผา ๑.