ความหมาย

• 
  

  ว. ระเริง, ร่าเริง. เริงใจ ว. รู้สึกสนุกสนานเบิกบานใจ. เริงรมย์ ว. ที่ทำให้รื่นเริงหรือบันเทิงใจ เช่น หนังสือเริงรมย์ สถานเริงรมย์.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เริด ๑ - ก. ค้าง เช่น สร้างโบสถ์หลายปีแล้วยังเริดอยู่: ร้าง, ละเลย, เช่น ต่างคนต่างเริดกันไป. เริดรา ก. ค่อย ๆ เลิกกันไป. เริดร้าง ก. ค่อย ๆ เหินห่างและทอดทิ้งไปในที่สุด.

• เริด ๒ - ว. เรียกอาการที่นอนตาค้างหรือนอนไม่หลับ ว่า นอนตาเริด: เรียกอาการที่วิ่งมาอย่างเร็วด้วยความตื่นเต้นหรือกลัวเป็นต้น ว่า วิ่งหน้าเริด: ร่นสูงขึ้นมามาก เช่น นั่งกระโปรงเริดเลยหัวเข่า, {ปาก} สวยมากเป็นพิเศษ เช่น แต่งตัวเสียเริด.

• เริม - น. ชื่อโรคติดเชื้อไวรัสชนิดหนึ่ง ขึ้นเป็นเม็ดเล็ก ๆ พองใสติดกันเป็นกลุ่ม มีอาการคัน ปวดแสบปวดร้อน.

• เริ่ม - ก. ตั้งต้นมี เป็น หรือลงมือกระทำ. เริ่มต้น ก. ตั้งต้น, ขึ้นต้น, เช่น เขาเริ่มต้นถักเสื้อตัวใหม่แล้ว ครูเริ่มต้นแต่งคำ ประพันธ์. เริ่มแรก ว. แรกเกิดขึ้น, ตั้งแต่ต้น, เช่น งานเริ่มแรกของเขาคือรับราชการ เริ่มแรกที่สร้างหมู่บ้านยังไม่มีวัด, แรกเริ่ม ก็ว่า.

• เริ้ม - ว. สั่นไปทั้งตัว เช่น ตัวสั่นเริ้ม, เทิ้ม ก็ว่า.