น. สิ่งปลูกสร้างที่ยกพื้นและกั้นฝา มีหลังคาคลุมสำหรับเป็นที่อยู่, ที่อยู่: ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อาศเลษา มี ๕ ดวง ดาวนกอยู่ในปล่อง หรือ ดาวอสิเลสะ ก็เรียก: ทรวดทรง เช่น เรือนผม, ที่รับเพชรพลอย เช่น เรือนแหวน: จำนวน เช่น เงินเรือนหมื่น ราคาเรือนแสน: ลักษณนามใช้เรียกนาฬิกา เช่น นาฬิกาเรือนหนึ่ง นาฬิกา ๒เรือน. เรือนแก้ว น. สิ่งที่ทำเป็นกรอบมีลวดลายล้อมพระพุทธรูป. เรือนเครื่องผูก น. เรือนที่มีลักษณะคุมเข้าด้วยกันด้วยวิธีผูกด้วยหวายเป็นต้น, คู่กับ เรือนเครื่องสับ. เรือนเครื่องสับ น. เรือนที่มีลักษณะคุมเข้าด้วยกันด้วยวิธีเข้าปากไม้, คู่กับ เรือนเครื่องผูก, เรือนฝากระดาน ก็เรียก. เรือนจำ น. ที่ขังนักโทษและผู้ต้องหา.เรือนตะเกียง น. กระโจมไฟ. {ดู กระโจมไฟ ที่ กระโจม}. เรือนทรงมนิลา น. เรือนที่เรียกตามลักษณะทรงหลังคาที่มีจั่ว ๒ ด้าน มีหลังคาลาดลงมาทั้ง ๔ ด้าน ได้รับอิทธิพลจากเรือนในกรุงมนิลา ประเทศฟิลิปปินส์, เรือนทรงมลิลา ก็เรียก. เรือนทรงมลิลา ดู เรือนทรงมนิลา. เรือนธาตุ น. ส่วนสำคัญของพระสถูปหรือพระปรางค์ที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุหรือพระธาตุไว้ภายใน, ครรภธาตุ หรือ ธาตุครรภ ก็ว่า. เรือนเบี้ย น. จำนวนเงินที่เป็นหนี้ในสัญญาขายทาส: เรียกทาสที่เป็นหนี้นายเงิน เช่น ที่เรือนเบี้ยทุกขยากอยู่ด้วยเจ้าเงินเก่า เจ้าเงินไหม่ช่วยไถ่ไว้ได้, ถ้าผัวแลพ่อแม่นายเงิน เอาชื่อลูกเมียข้าคนใส่ในกรมธรรฃายท่านว่าเป็นสิทธิ แม้นว่าเจ้าสีนบอกก็ดีมิได้บอกก็ดีแต่ตัวเรือนเบี้ย {สามดวง}. เรือนปั้นหยา น. เรือนที่เรียกตามลักษณะทรงหลังคา ซึ่งมีหลังคาเอนเข้าหาอกไก่ทั้ง ๔ ด้านไม่มีหน้าจั่ว. เรือนฝากระดานน. เรือนเครื่องสับ. เรือนฝาขัดแตะ น. เรือนที่เรียกตามลักษณะของฝา ทำด้วยไม้ไผ่ซีกสอดขัดกับลูกตั้งที่เป็นไม้ไผ่ซีก. เรือนแฝด น. เรือนทรงไทยซึ่งปลูกให้ตัวเรือน ๒ หลังมีชายคาเชื่อมต่อกันทางด้านรี โดยมีขนาดกว้าง ยาว และสูงเท่ากัน และแต่ละหลังมีจั่วและพื้นสูงเสมอกัน. เรือนแพ น. เรือนที่ตั้งอยู่บนแพในน้ำ มีลักษณะต่างกับเรือนไทยทั่วไปตรงมีเสาแต่ไม่ลงดิน ไม่มีระเบียงและชานหันด้านข้างออกแม่น้ำ หรือเรือนลักษณะเช่นนั้นที่เคยตั้งอยู่บนแพในน้ำแล้วยกขึ้นมาปลูกบนบก. เรือนไฟ น. กระจุกตะเกียงหรือโคม: ขนาดของไฟในตะเกียงหรือโคม: ครัวสำหรับหุงต้มอาหาร: โรงพิธีสำหรับบูชาไฟ: {โบ} ประภาคาร. เรือนยอด น. อาคารที่มีหลังคาเป็นเครื่องยอดแบบต่าง ๆ เช่น แบบมณฑป แบบยอดปรางค์ แบบยอดปราสาท แบบยอดมงกุฎ แบบยอดเจดีย์ {ใช้แก่อาคารที่ใช้ในกิจเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์และศาสนา}. เรือนหลวง น. อาคารในเขตพระราชฐาน. เรือนหอ น. เรือนซึ่งปลูกสำหรับให้คู่บ่าวสาวที่แต่งงานกันแล้วอยู่.