ความหมาย

• 
  

  น. คำร้อยกรองประเภทหนึ่ง มีหลายชนิด เช่น กาพย์ฉบัง กาพย์สุรางคนางค์ กาพย์ยานี กาพย์ขับไม้. {ส. กาวฺย}. กาพย์กลอน น. คำร้อยกรอง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ก้าม - น. อวัยวะของสัตว์บางชนิดเช่นปูและกุ้ง สำหรับหนีบอาหารเป็นต้น.

• กาม, กาม- - [กามมะ-] น. ความใคร่, ความใคร่ทางเมถุน. {ป., ส.}. กามกรีฑา น. ชั้นเชิงในทางกาม. {ส.}. กามกิจ น. การร่วมประเวณี. กามคุณ น. สิ่งที่น่าปรารถนามี ๕ ประการ คือ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส: ความปรารถนาในเมถุน. {ป., ส.}. กามฉันท์ น. ความพอใจในกามคุณทั้ง ๕. {ป.}. กามตัณหา น. ความอยากในกามคุณทั้ง ๕. {ป.}. กามท-, กามทท [กามมะทะ-, กามมะทะทะ, กามมะทด] น. การให้ตามที่ปรารถนา, ผู้ให้สิ่งที่น่าปรารถนา เช่น หนึ่งโสดกามทราช จักประพาศยลราชีตามวิถีแนวไม้ไพรระเรียง {ม. คำหลวง หิมพานต์}. {ป., ส.}. กามเทพ น. เทพเจ้าแห่งความรัก. {ป.}. กามน [กา-มน] ว. เต็มไปด้วยกาม เช่น ฤๅโฉมพระศรีศริอภิลาศกามน {สุธน}. {ป., ส.}. กามภพ น. ที่เกิดของผู้ที่ยังเกี่ยวด้วยกาม, โลกเป็นที่อยู่อาศัยของผู้เสพกาม ได้แก่ อบายภูมิ ๔ {นรกภูมิ ติรัจฉานภูมิ เปรตวิสัยภูมิ อสุรกายภูมิ} มนุษยโลก ๑ และสวรรค์ ๖ ชั้น {จาตุมหาราชิกหรือจาตุมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานนรดี ปรนิมมิตวสวัตดี} รวมเป็น ๑๑, กามภูมิ ก็ว่า. {ป.}. กามราค, กามราคะ [กามมะราก, กามมะ-] น. ความกำหนัดในกาม. {ป., ส.}. กามโรค น. โรคซึ่งติดต่อกันได้โดยการประกอบกามกิจหรือติดต่อกันโดยใช้สิ่งของร่วมกับคนเป็นกามโรคเป็นต้น, เรียกเป็นสามัญว่า โรคบุรุษ หรือ โรคผู้หญิง. กามวิตก น. ความครุ่นคิดในกาม, ความคิดคำนึงในทางกาม {ป.}. กามวิตถาร [กามวิดถาน] น. การประกอบกามกิจที่ผิดปรกติวิสัย เช่น รักร่วมเพศ, การทรมานตนหรือผู้อื่นก่อนหรือในระหว่างร่วมเพศ. ว. ผิดปรกติทางเพศเช่นนั้น. กามสมังคี ว. พร้อมด้วยกามคุณ เช่น เสด็จเสวยอุฬาริกราชกามสมังคีศรีสุขุมสุข {ม. ร่ายยาว นครกัณฑ์}. {ป. กาม + สมงฺคี = มีความพร้อมเพรียง}. กามัช ว. เกิดแต่กาม. {ป., ส.}. กามา {กลอน} น. กาม เช่น เข้าแต่หอล่อกามา {มูลบท}. กามาทีนพ น. โทษแห่งกาม. {ป. กาม + อาทีนว}. กามาพจร, กามาวจร ว. ที่ยังติดอยู่ในกาม, ที่ท่องเที่ยวอยู่ในกามภพ. น. ผู้ที่ยังท่องเที่ยวอยู่ในกามภพ. กามามิศ น. อามิสคือกาม เช่น ฝ่ายเจ้าช้างจงจม ตมเปือกกามามิศ {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}. {ป. กาม + ส. อามิษ}. กามารมณ์ น. กามคุณ, อารมณ์ที่น่าใคร่. {ป. กาม + อารมฺมณ}. กามิศ, กาเมศว. เต็มไปด้วยกาม เช่น ชงครากามิศน้อง ยังยังติดแม่ {ทวาทศมาส), โกมลมิ่งโกมุท กาเมศ เรียมเอย {ทวาทศมาส}. กาโมทย [-โมด] {แบบ} ว. เป็นที่ตั้งขึ้นแห่งความรัก, น่ารัก, เป็นที่เกิดแห่งความรัก, เช่น พรมงคลน้นนโสด แก่แก้วกาโมทยมหิษี กัลยาณีสาวสวรรค์ประเสริฐนั้น {ม. คำหลวง ทศพร}. {ป. กาม + อุทย}.

• ก้ามเกลี้ยง - น. ชื่อกุ้งนํ้าจืดชนิด Macrobrachium sintangense {De Man} ในวงศ์ Palaemonidae ตัวเล็กกว่ากุ้งก้ามกราม ก้ามเล็กเรียบไม่มีหนาม.

• ก้ามกราม - น. ชื่อกุ้งชนิด Macrobrachium rosenbergii {De Man} ในวงศ์ Palaemonidae ตัวโต เปลือกสีครามปนเขียว ก้ามใหญ่สีฟ้าหรือสีคราม มีหนาม ไข่ฟักเป็นตัวอ่อนในน้ำกร่อยแล้วมาอาศัยเจริญเติบโตจนเป็นตัวเต็มวัยในน้ำจืด, กุ้งก้ามคราม หรือ กุ้งหลวง ก็เรียก, เพศเมียเรียก กุ้งนาง.

• ก้ามกุ้ง - ดู ผกากรอง.