ความหมาย

• 
  

  ว. เป็นเมือก, เหนียว ๆ ลื่น ๆ, เช่น ฝักกระเจี๊ยบต้มแล้วเป็นเลือก ๆ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เลือก ๓ - {ถิ่น} ว. บาง, ลาง.

• เลือง - ว. เรือง, งาม, สุกใส, มักใช้ เรือง.

• เลื่อง - ก. ลือ, โจษแซ่. เลื่องลือ ก. รู้กันกระฉ่อนทั่วไป เช่น ชื่อเสียงเลื่องลือ ความสามารถเป็นที่เลื่องลือ.

• เลือด - น. ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดงสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมลง กุ้ง หอย เม็ดเลือดเห็นมีสีน้ำเงินจาง ๆ: ระดู เช่น เลือดทำ คือ อาการป่วยในระหว่างที่มีระดู: โดยปริยายหมายถึงผู้สืบเชื้อสาย เช่น เลือดศิลปินเลือดนักรบ เลือดนักประพันธ์: ผู้ที่เคยศึกษาจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง เช่น เลือดจุฬา เลือดธรรมศาสตร์. เลือดก้อนเดียวตัดทิ้งได้ {สำ} น. ลูกคนเดียวตัดทิ้งได้ในเมื่อมีความประพฤติไม่เป็นที่พอใจพ่อแม่. เลือดกำเดา น. เลือดที่ออกทางช่องจมูก. เลือดข้นกว่าน้ำ {สำ} น. ญาติพี่น้องย่อมดีกว่าคนอื่น. เลือดขึ้นหน้า {สำ} ก. โกรธมากจนหน้าแดง, โมโห. เลือดเข้าตา {สำ} ก. ฮึดสู้โดยไม่เกรงกลัวเพราะไม่มีทางเลือกหรือเจ็บช้ำนน้ำใจเป็นต้น, กล้าทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ เพราะทนถูกบีบคั้นไม่ไหว. เลือดเข้าเลือดออก ก. มีบาดแผล เช่น แค่หนามเกี่ยวก็ถึงกับเลือดเข้าเลือดออกแล้ว. เลือดจะไปลมจะมา ก. มีอารมณ์แปรปรวนผิดปรกติเพราะสูงอายุถึงระดับหนึ่ง มักเกิดแก่ฟู้หญิงที่มีวัยใกล้จะหมดระดู. เลือดจาง ว. มีคุณสมบัติที่ดีของบรรพบุรุษลดน้อยลง. เลือดชั่ว น. ผู้ที่สืบเชื้อสายมาจากพ่อแม่ที่ชั่ว, ความเลวร้ายที่มีอยู่ในตัว เช่น ตีหัวให้แตกเอาเลือดชั่วออกเสียบ้าง. เลือดโชก, เลือดท่วมตัว, เลือดสาด, เลือดอาบ น. เลือดออกมาก. เลือดดำ น. เลือดที่เม็ดเลือดแดงมีออกซิเจนน้อยหรือขาดออกซิเจนมีสีแดงคล้ำ. เลือดเดือด ว. โมโหฉุนเฉียวขึ้นมาทันทีทันใด. เลือดแดง น. เลือดที่เม็ดเลือดแดงมีออกซิเจนมาก มีสีแดงสด.เลือดตกใน น. เลือดที่ไม่ไหลออกข้างนอก ตกลงภายในเมื่อถูกแทงเป็นต้น. เลือดตกยางออก ก. มีบาดแผลถึงเลือดออก เช่น ต่อสู้กันจนถึงเลือดตกยางออก: รุนแรง เช่น เรื่องเล็กแค่นี้อย่าให้ถึงกับเลือดตกยางออกเลย. เลือดตากระเด็น ว. ลำบากหรือยากแค้นอย่างแสนสาหัส เช่น กว่าจะหาเงินมาซื้อบ้านได้แทบเลือดตากระเด็นทีเดียว. เลือดท่วมท้องช้าง ว. นองเลือด. เลือดทาแผ่นดิน ก. สละชีวิตให้แก่ประเทศชาติ, สละชีวิตเพื่อรักษาแผ่นดิน. เลือดนก ว. สีแดงอย่างสีเลือดของนก. เลือดเนื้อ น. ลูกในไส้, ลูกของตนแท้ ๆ: ชีวิต เช่น ปฏิวัติโดยไม่เสียเลือดเนื้อ. เลือดเนื้อเชื้อไข น. ลูกหลาน, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่เข้าศึกษาและจบจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง เช่น เขาเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขธรรมศาสตร์. เลือดในอก {สำ} น. ลูก. เลือดผสม น. ผู้ที่มีเลือดพ่อและแม่ต่างชาติกัน. เลือดฝาด น. เลือดที่แสดงออกทางผิวพรรณ เช่น มีเลือดฝาดดี หมายความว่า มีผิวพรรณเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล. เลือดพล่าน ว. โมโหฉุนเฉียวอย่างรุนแรง. เลือดเย็น ๑ ว. มีใจเหี้ยมสามารถทำลายชีวิตหรือชื่อเสียงผู้อื่นได้โดยไม่รู้สึกหวั่นไหว เช่น ฆ่าอย่างเลือดเย็น. เลือดเย็น ๒ น. สัตว์มีกระดูกสันหลังที่สามารถปรับอุณหภูมิของร่างกายให้เหมาะสมกับอุณหภูมิของสภาวะแวดล้อม เช่นปลา กบ เรียกว่า สัตว์เลือดเย็น. เลือดร้อน ว. โกรธง่าย, โมโหง่าย. เลือดแรง น. ลูกที่มีลักษณะเด่นในทางกรรมพันธุ์ไปทางพ่อหรือแม่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เช่น พ่อขี้ริ้ว แม่สวย ถ้าลูกขี้ริ้ว ก็แสดงว่า เลือดพ่อแรงกว่า ถ้าลูกสวย ก็แสดงว่า เลือดแม่แรงกว่า. เลือดล้างด้วยเลือดก. แก้แค้นด้วยวิธีรุนแรงในทำนองเดียวกัน. เลือดล้างหน้า น. เลือดระดูที่ออกมาเล็ก ๆ น้อย ๆ หลังจากคลอดลูกแล้วแสดงว่าจะตั้งท้องได้อีก. เลือดเสีย น. เลือดระดูไม่ปรกติ มีสีแดงคล้ำมีกลิ่นเหม็น. เลือดหมู ว. สีแดงคล้ำอย่างสีเลือดของหมู. เลือดอุ่น น. สัตว์มีกระดูกสันหลังที่สามารถคงอุณหภูมิของร่างกายไว้ได้โดยไม่เปลี่ยนไปตามอุณหภูมิของสภาวะแวดล้อม เช่น คน นก เรียกว่า สัตว์เลือดอุ่น.

• เลือดไม้ - ดู เรือดไม้.