ความหมาย

• 
  

  น. ผู้รู้, นักปราชญ์. {ป.: ส. เวทินฺ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เวธะ - น. การเจาะ, การแทง. {ป., ส.}.

• เวน - ก. มอบหรือย้ายโอนในอาการที่สละกรรมสิทธิ์ซึ่งมีอยู่ในขณะนั้น เช่น เวนหน้าที่ให้ผู้รับผิดชอบคนต่อไป เวนราชสมบัติ. เวนคืน ก. โอนคืนที่ดินหรืออสังหาริมทรัพย์อย่างอื่นของเอกชนมาเป็นของรัฐ โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย. เวนคืนอสังหาริมทรัพย์ {กฎ} ก. บังคับเอาที่ดินหรืออสังหาริมทรัพย์อื่นของเอกชนคืนมาเป็นของรัฐโดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมายเฉพาะเพื่อประโยชน์ของส่วนรวมตามที่กำหนดไว้ในรัฐธรรมนูญ โดยรัฐต้องชดใช้ค่าทดแทนที่เป็นธรรม.

• เว้น - ก. แยกเอาออก {ไม่ให้พัวพันกันอยู่กับสิ่งซึ่งพึงกระทำหรือไม่พึงกระทำ} เช่น ทำเลขทุกข้อเว้นข้อ ๔ เปิดทุกวันเว้นวันนักขัตฤกษ์ วันโกนไม่ละวันพระไม่เว้น, เป็นคำใช้ได้ทั่ว ๆ ไป ถ้าต้องการให้ทราบชัดว่าเว้นด้วยลักษณะไหน ก็เอาคำอื่นซึ่งมีความหมายคล้ายคลึงกันมาประกอบเข้า เช่น งดเว้น ยกเว้น ละเว้น. เว้นช่องไฟ ก. เว้นช่องว่างระหว่างตัวหนังสือหรือลวดลายแต่ละตัว. เว้นแต่ สัน. นอกจาก, ยกเว้น, เช่น ฉันจะไป เว้นแต่ฝนตก. เว้นวรรค ก. เว้นช่วงของคำ ข้อความ หรือ ประโยคเป็นระยะ ๆ.

• เวนไตย - น. ครุฑ. {ป. เวนเตยฺย: ส. ไวนเตย}.

• เวมะ - น. เครื่องทอผ้า. {ป.}.