ความหมาย

• 
  

  น. แพศย์, คนในวรรณะที่ ๓ แห่งอินเดีย คือพ่อค้า. {ส. ไวศฺย: ป. เวสฺส}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เวศยา - [เวดสะหฺยา] น. แพศยา. {ส.}.

• เวสน์, เวสม์ - น. เรือน, ที่อยู่. {ป.: ส. เวศม}.

• เวสภู - [เวดสะ-] น. พระนามของพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง. {ป. เวสฺสภู}.

• เวสมะ - [เวสะ-] น. ความไม่เสมอกัน. {ป. วิสม}.

• เวสวัณ - [เวดสะ-] น. ชื่อท้าวจาตุมหาราชองค์หนึ่ง ประจำทิศอุดร, ท้าวเวสสุวัณ หรือ ท้าวกุเวร ก็เรียก. {ป. เวสฺสวณ: ส. ไวศฺรวณ}.