ความหมาย

• 
  

  ก. เลิก เปิด หรือแหวกแต่บางส่วน เช่น ผ้านุ่งเวิก เวิกม่าน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เวิ้ง - น. ที่เปิดกว้างเข้าไปถัดจากที่แคบ เช่น พ้นปากถ้ำไปเห็นเป็นเวิ้ง. เวิ้งว้าง ว. โล่งกว้างทำให้ว้าเหว่ใจ เช่น ทะเลเวิ้งว้าง น้ำท่วมไร่นาล่มหมดจนดูเวิ้งว้าง.

• เวี่ย - {กลอน} ก. คล้อง, ทัดไว้, เวี่ยว ก็ว่า.

• เวียง ๑ - น. เมืองที่มีกำแพงล้อม. เวียงวัง น. เมือง, วัง, เช่น จะแบ่งปันข้าวของในท้องคลัง ให้ครอบครองเวียงวังเห็นทันตา {สังข์ทอง}.

• เวียง ๒ - {โบ: เลิก} ดู กรมเมือง.

• เวียด - น. ชนชาติเก่าแก่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ มีถิ่นฐานทางตอนเหนือของประเทศเวียดนาม ปัจจุบันคือประชากรส่วนใหญ่ของประเทศเวียดนาม.