กลับ
คำว่า
เสนียด ๒
ความหมาย
[สะเหฺนียด] น. เรียกหวีที่มีซี่ละเอียดทั้ง ๒ ข้าง ว่า หวีเสนียด. {ข. สฺนิต}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เสนียด ๓
- [สะเหฺนียด] ว. จัญไร, อัปมงคล, เช่น อย่าทำตัวเป็นเสนียดแผ่นดิน.
เสบย
- [สะเบย] {ปาก} ก. สบาย เช่น วันนี้ดูหน้าตาไม่เสบย. {ข. เสฺบิย}.
เสบียง
- [สะเบียง] น. อาหารที่จะเอาไปกินระหว่างเดินทางไกล, อาหารที่เก็บไว้สำหรับบริโภค, มักใช้เข้าคู่กับคำ อาหาร เป็น เสบียงอาหาร. เสบียงกรัง น. อาหารที่เก็บไว้กินได้นาน ๆ, อาหารรองรัง, เช่น ในยามสงครามต้องเตรียมเสบียงกรังไว้มาก ๆ.
เสพ
- ก. คบ เช่น ซ่องเสพ: กิน, บริโภค, เช่น เสพสุรา: ร่วมประเวณี เช่น เสพเมถุน. {ป., ส.}.
เสภา
- น. ชื่อกลอนชนิดหนึ่ง นิยมแต่งเล่าเรื่องค่อนข้างยาวใช้ขับ เช่น เสภาขุนช้างขุนแผน, เวลาขับมีกรับเป็นเครื่องประกอบจังหวะ ต่อมาใช้ปี่พาทย์รับ. เสภาทรงเครื่องน. เสภาที่ใช้ปี่พาทย์บรรเลงรับเวลาร้องส่ง บางทีมีเพลงหน้าพาทย์ประกอบ, เสภาส่งเครื่อง ก็ว่า. เสภารำ น. เสภาทรงเครื่องที่มีตัวละครออกมารำประกอบการขับ.เสภาส่งเครื่อง น. เสภาทรงเครื่อง.