กลับ
คำว่า
เสวย ๑
ความหมาย
[สะเหฺวย] {ราชา} ก. กิน เช่น เสวยพระกระยาหารเสวยพระสุธารส: ครอง เช่น เสวยราชย์. {ข. โสฺวย}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เสวย ๒
- [สะเหฺวย] ก. ได้รับ, ได้ประสบ, เช่น เสวยทุกขเวทนา, ได้รับประโยชน์ เช่น เสวยสิทธิ์. {ข. โสฺวย}. เสวยกรรม {วรรณ} ก. ตาย เช่น หนหลังเกรงแหล่งหล้า พระบาทคิดหนหน้า อยู่เกล้าเสวยกรรม {ลอ}.
เสวยพระชาติ
- ก. เกิด {ใช้แก่พระพุทธเจ้าเมื่อครั้งเกิดเป็นพระโพธิสัตว์}.
เสวียน
- [สะเหฺวียน] น. ของใช้ชนิดหนึ่ง ทำด้วยหญ้าหวาย หรือฟาง เป็นต้น ถักหรือมัดเป็นวงกลม มักมีหู ๒ ข้างสำหรับหิ้ว ใช้รองก้นหม้อที่หุงต้มด้วยเตาฟืนหรือเตาถ่าน, ของใช้ชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้ไผ่สานเป็นแผ่นกลม สำหรับรองหรือรับสิ่งต่าง ๆ มีพ้อมข้าวเป็นต้น.
เสสรวง
- [-สวง] ก. บน, บูชา, เซ่น, สรวงเส ก็ใช้.
เสสรวล
- [-สวน] ก. สรวลเส.