น. เครื่องสวมกายท่อนบนทำด้วยผ้าเป็นต้น เรียกชื่อต่าง ๆ กัน เช่น เสื้อกั๊ก เสื้อเชิ้ต. เสื้อกระบอก น. เสื้อชนิดหนึ่งในสมัยรัชกาลที่ ๔ แขนยาว ช่วงตัวสั้นเสมอบั้นเอว แขนรัด ตัวรัด คอสูง. เสื้อกล้าม น. เสื้อชั้นในมักทำด้วยผ้ายืด ไม่มีแขน ไม่มีปก. เสื้อกั๊ก น. เสื้อชนิดหนึ่ง ตัวสั้นเสมอเอว ไม่มีแขน ไม่มีปกผ่าอกตลอด ติดกระดุมหรือไม่ติดก็ได้ มักใช้สวมทับเสื้อเชิ้ต. เสื้อกุยเฮง น. เสื้อแบบจีนชนิดหนึ่ง คอกลมมีแขน ผ่าอกตลอด ติดกระดุม มีกระเป๋าล่าง ๒ ข้าง. เสื้อเกราะ น. เสื้อที่ใช้สวมใส่สำหรับป้องกันอาวุธหรืออันตราย. เสื้อแขนกระบอก น. เสื้อที่มีแขนเป็นรูปกระบอกยาวถึงข้อมือ ปลายแขนตรง ไม่มีจีบ. เสื้อครุย น. เสื้อชนิดหนึ่ง มีหลายแบบ ใช้สวมหรือคลุม เป็นเครื่องประกอบเกียรติยศหรือแสดงหน้าที่ในพิธีการหรือแสดงวิทยฐานะ. เสื้อสามารถ น. เสื้อที่มอบให้เพื่อแสดงว่าผู้รับมีคุณสมบัติดีเด่นในด้านกีฬา. เสื้อแสง น. เสื้อและกางเกง, เครื่องนุ่งห่ม.