กลับ
คำว่า
เหง
ความหมาย
[เหงฺ] ก. ข่ม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ข่ม เป็น ข่มเหง.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เหง่ง
- [เหฺง่ง] ว. มีเสียงอย่างเสียงระฆังดัง, มักใช้ว่าหง่างเหง่ง หรือ เหง่งหง่าง.
เหง้า
- [เหฺง้า] น. ลำต้นที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด เช่น ขิง กระวาน ที่จมอยู่ใต้ดิน: ต้นเดิม, ต้นวงศ์.
เหงา ๑
- [เหฺงา] ว. เปลี่ยวใจ, เปล่าเปลี่ยว, ไม่คึกคัก. เหงาหงอย ว. เปลี่ยวใจไม่กระปรี้กระเปร่า, หงอยเหงา ก็ว่า.
เหงา ๒
- [เหฺงา] น. ชื่อลายกระหนกตัวแรก. เหงาปั้นลม น. ตัวไม้ชายปั้นลมที่หักกลับโค้งเข้ามาคล้ายลายกระหนกตัวแรก.
เหงื่อ
- [เหฺงื่อ] น. ของเหลวที่ร่างกายขับออกทางผิวหนัง: หยดนํ้าที่กลั่นตัวจากไอนํ้าจับอยู่ที่ฝาภาชนะซึ่งปิดหรือที่ผิววัสดุซึ่งคลุมอยู่เป็นต้น, {ปาก} เหื่อ. เหงื่อกาฬ น.เหงื่อของคนใกล้จะตาย: โดยปริยายหมายถึงเหงื่อแตกด้วยความตกใจกลัวเป็นต้น. เหงื่อตกกีบ {สำ} ก. เหนื่อยมาก.