ความหมาย

• 
  

  ก. พูดเสียดสีแคะไค้ เช่น เขาชอบมาเหน็บให้เจ็บใจ. ว. อาการที่พูดเสียดสีแคะไค้ ในคำว่า พูดเหน็บ. เหน็บแนม ว. อาการที่พูดเสียดสีแคะไค้กระทบกระเทียบเปรียบเปรย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เหน็บ ๔ - น. อาการชาและเจ็บแปลบปลาบตามแขนขาเป็นต้น เกิดจากหลอดเลือดและเส้นประสาทหรืออย่างใดอย่างหนึ่งบริเวณนั้นถูกกดทับระยะหนึ่ง. เหน็บชา น. ชื่อโรคชนิดหนึ่ง เกิดจากขาดวิตามินบี ๑ ทำให้มีอาการชาปลายมือปลายเท้าเป็นต้น.

• เหน่อ - [เหฺน่อ] ว. มีเสียงพูดที่เพี้ยนไปจากสำเนียงมาตรฐาน.

• เห็นอ้ม - {ถิ่น–อีสาน} น. ชะมด. {ดู ชะมด ๑}.

• เหนอะ, เหนอะหนะ - [เหฺนอะ-] ว. มีลักษณะเหนียวติดมือ เช่น ข้าวติดมือเหนียวเหนอะหนะ, โดยปริยายหมายถึงอาการที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เหงื่อไหลจนรู้สึกว่าตัวเหนียวเหนอะหนะไปหมด.

• เหน้า - [เน่า] ว. รุ่น, หนุ่ม, สาว, ใช้เข้าคู่กับคำ หนุ่ม เป็น หนุ่มเหน้า หมายถึง กำลังสาว, กำลังหนุ่ม.