[เหฺมือง] น. บ่อ เช่น เหมืองถ่านหิน เหมืองแร่: ลำราง, ร่องนํ้าสำหรับชักนํ้าเข้าไปหล่อเลี้ยงพืชที่เพาะปลูก, เช่น ชักน้ำจากเหมืองเข้านา. เหมืองฝาย น. คลองส่งนํ้าที่มีทำนบกั้น.