[เหฺยียด] ก. ทำสิ่งที่งออยู่ให้ตรง เช่น เหยียดเส้นลวด: ยาวตรงออกไปเต็มขนาด เช่น เหยียดแขนเหยียดขา: ในวิธีเลขโบราณว่า ลบออก เช่น เหยียดนพเป็นเอก คือเอา ๙ ลบ ๑๐ เหลือ ๑: ดูถูก เช่น เหยียดผิว. ว. ยาวตรงออกไปเต็มขนาด ในคำว่า ยาวเหยียด. เหยียดผิว ก. ดูถูกคนชาติอื่นที่มีสีผิวต่างกับเชื้อชาติตน {มักใช้แก่พวกผิวขาวเหยียดพวกผิวดำ}. เหยียดหยาม ก. ดูหมิ่น.