กลับ
คำว่า
เหวี่ยง
ความหมาย
[เหฺวี่ยง] ก. ซัดเบี่ยงไป. เหวี่ยงแห ว. ทำคลุม ๆ เช่น พูดเหวี่ยงแห.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เห่อ ๑
- ว. เป็นผื่นเป็นเม็ดผุดขึ้นมากเป็นพืดไปตามผิวหนัง เช่น มีผื่นเห่อขึ้นเต็มตัว.
เห่อ ๒
- ก. แสดงอาการตื่นเต้นยินดีมากจนออกนอกหน้าเช่น เห่อรถ เห่อเสื้อผ้าใหม่, ลำพองใจ เช่น เห่อยศ เห่ออำนาจ. เห่อเหิม ว. มีใจกำเริบทะเยอทะยาน, เหิมเห่อ ก็ว่า.
เหอะ ๑
- {ปาก} ว. เถอะ. เหอะน่า {ปาก} เถอะน่า, คำประกอบท้ายกริยาแสดงความหมายเป็นเชิงชักชวนหรือวิงวอนเป็นต้น, เฮอะน่า ก็ว่า.
เหอะ ๒
- ว. เปรอะ เช่น ราขึ้นเหอะ: ขรุขระ เช่น หน้าเป็นสิวเหอะ.
เหะ
- ว. เละ ใช้แก่กริยาเมา ในคำว่า เมาเหะ.