[กัด, กัดตุ-, กันตุ-] {ไว} น. ผู้ทำ. {ป. กตฺตุ: ส. กรฺตฤ}. กรรตุการก [กัดตุ-, กันตุ-] {ไว} น. ผู้ทำหรือผู้ใช้ให้ทำ เป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่งใน ๒ ส่วนของประโยคที่ไม่ต้องมีกรรมมารับ เช่น เด็กวิ่ง เด็ก เป็น กรรตุการก หรือเป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่งใน ๓ ส่วนของประโยคที่กริยาต้องมีกรรมรับ เช่น ตำรวจยิงผู้ร้าย ตำรวจ เป็น กรรตุการก. {ป., ส. การก ว่า ผู้ทำ}. กรรตุวาจก[กัดตุ-, กันตุ-] {ไว} ก. กริยาที่บอกว่าประธานเป็นกรรตุการกคือผู้ทำหรือผู้ใช้ให้ทำ, กริยาของประโยคที่แสดงว่าประธานทำหน้าที่เป็นกรรตุการกคือเป็นผู้ทำหรือผู้ใช้ให้ทำ เช่น ครูเขียนหนังสือ {ประธานเป็นผู้ทำ} ครูให้นักเรียนเขียนหนังสือ {ประธานเป็นผู้ใช้ให้ทำ}. {ป., ส. วาจก ว่า ผู้กล่าว}. กรรตุสัญญา [กัดตุ-, กันตุ-] คำนำหน้านามหรือสรรพนามเป็นเครื่องหมายแสดงว่าคำนามหรือสรรพนามนั้นเป็นอาลปนะ เช่น ดูก่อนอานนท์ ข้าแต่พระคุณเจ้าทั้งหลาย, บางทีอาจเป็นคำร้องเรียกลอย ๆ โดยละเครื่องหมายนั้นไว้ก็ได้ เช่น อานนท์ ท่านผู้ฟังทั้งหลาย.