ความหมาย

• 
  

  ว. หนึ่ง: เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. {ตัดมาจาก เอก}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เอ ๒, เอ๊ - อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.

• เอเคอร์ - น. หน่วยวัดพื้นที่ ๑ เอเคอร์ เท่ากับ ๔,๘๔๐ ตารางหลา หรือ ประมาณ ๔,๐๐๐ ตารางเมตร หรือ ประมาณ ๒ ไร่ครึ่ง. {อ. acre}.

• เอ้เต - ว. นั่งหรือนอนปล่อยตัวตามสบายมีท่าสง่าผ่าเผย.

• เอ้แอ่น, เอ้ ๆ แอ่น - ก. ทำให้เสียเวลา, ทำชักช้า, ท่าจริตกิริยาโอ้เอ้อาการทียื่นโอนไปโอนมา เอนไปเอนมา หรือ เดินถอยหน้าถอยหลัง.

• เอก, เอก- - [เอกะ-, เอกกะ-] ว. หนึ่ง {จำนวน}: ชั้นที่ ๑ {ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้น หรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพหรือวิทยฐานะ สูงกว่า โท} เช่น ร้อยเอก ข้าราชการชั้นเอก ปริญญาเอก: เรียกเครื่องหมายวรรณยุกต์รูปดังนี้ ว่า ไม้เอก: ดีเลิศ เช่น กวีเอก, สำคัญ เช่น ตัวเอก: {โบ} น. เรียกลูกหญิงคนที่ ๗ ว่า ลูกเอก, คู่กับลูกชายคนที่ ๗ ว่า ลูกเจ็ด. {กฎ.}. {ป., ส.}. เอกจิต [เอกะ-] น. ความคิดจำเพาะถึงสิ่งอย่างเดียว, ความคิดอันหนึ่งอันเดียว, ความคิดต้องกัน, ความเห็นพ้องกัน. {ป., ส. เอกจิตฺต}.เอกฉันท์ [เอกกะ-] ว. มีความเห็นเป็นอย่างเดียวกันหมด. เอกชน [เอกกะ-] น. บุคคลคนหนึ่ง ๆ. ว. ส่วนบุคคล, ไม่ใช่ของรัฐ, เช่น โรงพยาบาลเอกชน. เอกเทศ [เอกกะเทด] น. ส่วนหนึ่งต่างหาก, เฉพาะตัว, เฉพาะบุคคล, เช่น เขาแยกตัวไปทำงานเป็นเอกเทศ. เอกโทษ [เอกโทด] น. คำที่ใช้ไม้เอกแทนไม้โท ในตำแหน่งของบทร้อยกรองที่บังคับให้ใช้ไม้เอกโดยคงเสียงวรรณยุกต์เดิม เช่น เค่า แทน เข้า, ท่าแทน ถ้า. เอกนัย [เอกะ-, เอกกะ-] น. นัยอันหนึ่ง, นัยอันเดียวกัน. เอกบท น. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น ไม่มีจังหวะหน้าทับ: ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถาหน้าทับปรบไก่. เอกบุคคล, เอกบุรุษ [เอกกะบุกคน, เอกะบุกคน, เอกกะบุหฺรุด, เอกบุหฺรุด] น. คนเยี่ยมยอด, คนประเสริฐ. เอกพจน์ [เอกกะ-] {ไว} น. คำที่กล่าวถึงสิ่งเดียว. เอกภพ [เอกกะ-] {ดารา} น. ระบบซึ่งเป็นผลรวมของกาแล็กซีทั้งหมด. {อ. universe}: {สถิติ} จำนวนประชากรทั้งหมดที่นำมาพิจารณาหรือหาตัวอย่าง. เอกภริยา [เอกกะพะริยา, เอกพะริยา] {โบ} น. เมียหลวง. เอกภักดิ์ [เอกกะ-] ว. จงรักต่อคนคนเดียว, ซื่อตรง. เอกภาคี [เอกะ-, เอกกะ-] น. ฝ่ายเดียว หมายถึงประเทศที่ปลีกตัวปฏิบัติการทางการเมืองเป็นต้นโดยลำพัง ไม่มีประเทศอื่นร่วมหรือรับรู้ด้วย.เอกภาพ [เอกกะ-] น. ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน: ความสอดคล้องกลมกลืนกัน. {อ. unity}. เอกม [เอก-มอ] ว. เอกอย่างกลาง. {ตัดมาจาก เอกมัธยม}. เอกมัย[เอกกะ-] ว. เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน, เป็นแบบเหมือนกัน. เอกรรถประโยค [เอกัดถะ-] น. ประโยคที่มีเนื้อความเดียว มีบทกริยาสำคัญเพียงบทเดียว. เอกรส [เอกกะ-] น. รสอันเอก ได้แก่ วิมุตติรส คือ รสที่เกิดจากการหลุดพ้นจากกิเลส. {ป.}. เอกระ [เอกกะหฺระ] {ปาก} ก. ถือตัวไม่กลัวใคร, ไม่ขึ้นแก่ใคร. เอกราช [เอกกะราด] ว. เป็นอิสระแก่ตน, ไม่ขึ้นแก่ใคร. เอกรูป [เอกกะ-] น. รูปแบบอย่างเดียวกัน. {อ. uniform}. เอกลักษณ์ [เอกกะ-] น. ลักษณะที่เหมือนกันหรือมีร่วมกัน: {คณิต} ข้อความที่แสดงความเท่ากันของนิพจน์ ๒ นิพจน์สำหรับทุกค่าของตัวไม่ทราบค่าที่ปรากฏในนิพจน์นั้น ๆ. {อ. identity}. เอกศก [เอกกะ-] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๑ เช่น ปีมะแมเอกศก จุลศักราช ๑๓๔๑. เอกส {โบ} [เอก-สอ] ว. เอกอย่างสามัญ.{ตัดมาจาก เอกสามัญ}. เอกสาร [เอกกะ-] น. หนังสือที่เป็นหลักฐาน. เอกสารราชการ [เอกกะ-] {กฎ} น. เอกสารซึ่งเจ้าพนักงานได้ทำขึ้นหรือรับรองในหน้าที่ และให้หมายความรวมถึงสำเนาเอกสารนั้น ๆ ที่เจ้าพนักงานได้รับรองในหน้าที่ด้วย. เอกสารสิทธิ [เอกกะสานสิด] {กฎ} น. เอกสารที่เป็นหลักฐานแห่งการก่อ เปลี่ยนแปลง โอน สงวนหรือระงับซึ่งสิทธิ. เอกสิทธิ์ [เอกกะ-] น. สิทธิพิเศษที่ให้แก่บุคคลโดยเฉพาะ. {อ. privilege}. เอกอัครราชทูต [เอกอักคฺระ-] น. ทูตอันดับหนึ่งซึ่งประมุขของรัฐแต่งตั้งไปประจำยังสำนักของประมุขของอีกรัฐหนึ่งเพื่อให้เป็นตัวแทนในการเจรจากิจการต่าง ๆ และดูแลผลประโยชน์คนในชาติของตนในรัฐนั้น ๆ. {อ. ambassador}. เอกอัครสมณทูต [เอกอักคฺระ-] น. สมณทูตอันดับหนึ่งที่สันตะปาปาทรงแต่งตั้งไปประจำสำนักของประมุขของอีกรัฐหนึ่งเพื่อเป็นตัวแทนทางการทูต รวมทั้งทำหน้าที่ดูแลและประสานงานกับคริสต์ศาสนิกชนนิกายโรมันคาทอลิกในส่วนที่เกี่ยวกับศาสนา มีฐานะระดับเดียวกับเอกอัครราชทูต. {อ. nuncio}. เอกอุ [เอก-] ว. เอกเป็นเลิศ. {ตัดมาจาก เอกอุดม}: มากมาย, หนักหนา, เช่น ทำผิดอย่างเอกอุ. เอกัคตา [เอกักคะ-] น. “ความมีอารมณ์เป็นอันเดียว” หมายถึง ความมีจิตแน่วแน่อยู่ในอารมณ์อันเดียว. {ป. เอกคฺคตา}. เอกาธิปไตย[-ทิปะไต, -ทิบปะไต] น. ระบอบการปกครองโดยคนคนเดียว. {อ. monocracy}.