ความหมาย

• 
  

  ก. เปล่งเสียงพูด, เริ่มพูด. ว. คำออกเสียงใช้ในความเพื่อให้ทาย เช่น นกอะไรเอ่ย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เอย ๒, เอ่ย ๑ - คำกล่าวประกอบหลังชื่อ เป็นเชิงปรารภ เป็นต้น หรือลงท้ายคำกลอน เช่น แม่เอย แกอย่ามาห้ามข้า ตัวของลูกยาก็ไม่ฟัง {มโนห์รา}, เจ้ามัทรีเจ้ามาไยเวลาปานฉะนี้ พระน้องเอ่ย ผิดเวลากาล {ม. ร่ายยาวกุมาร}, ทิ้งทุ่งให้มืดมัวทั่วมลฑล และทิ้งตนตัวเปลี่ยวอยู่เดียวเอย {บทดอกสร้อย}.

• เอร็ดอร่อย - [อะเหฺร็ดอะหฺร่อย] ว. อร่อยเหลือเกิน, อร่อยจนติดใจ.

• เอราวัณ - น. ช้าง ๓๓ เศียรเป็นพาหนะของพระอินทร์. {ป. เอราวณ: ส. ไอราวณ}.

• เอลา - [-ลา] ดู กระวานเทศ.

• เอลาฬุก - [-ลาลุก] น. ฟักทอง, ฟักเหลือง. {ป.}.