ความหมาย

• 
  

  น. ลักษณะของเนื้อมะพร้าวแก่ที่บาง ขรุขระ เหมือนผิวมะกรูด มีรสออกหวานไม่มัน เรียกว่า มะพร้าวเป็นเอือน หรือ มะพร้าวเอือนกิน. เอือนกิน ว. เรียกลักษณะมะพร้าวเป็นเอือน ว่า มะพร้าวเอือนกิน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เอื้อน ๒ - ก. เปล่งเสียงจากลำคอเป็นทำนองโดยไม่เป็นเนื้อร้องเพื่อให้ครบจังหวะหรือเต็มตามทำนองเพลง: เอื้อนเสียงดนตรีซึ่งใช้ในการสีซอสามสาย. เอื้อนวาจา, เอื้อนโอฐ ๑ {ปาก} ก. ออกปากพูด, พูดข้อความออกมา, มักใช้ในความหมายเชิงประชดประชัน เช่น กว่าจะเอื้อนโอฐออกมาได้เหมือนกลัวดอกพิกุลจะร่วง. เอื้อนอรรถ,เอื้อนเอ่ย, เอื้อนโอฐ ๒ {กลอน} ก. ออกปากพูด, พูดข้อความออกมา, มักใช้แก่กิริยาที่ทำทีอิดเอื้อนไม่ใคร่พูดออกมาง่าย ๆ.

• เอือม - ว. เบื่อหน่ายในสิ่งที่ซํ้า ๆ ซาก ๆ มากเกินไป.

• เอื้อม - ก. ยื่นมือไปเพื่อหยิบของในที่ไกลมือ: โดยปริยายหมายความว่า ใฝ่สูง. เอื้อมอาจ ก. บังอาจ, ล่วงเกินไม่รู้จักที่สูงที่ตํ่า, อาจเอื้อม ก็ว่า.

• เอื้อย - {โบ} น. หนึ่ง, เรียกลูกสาวคนที่ ๑ ว่า ลูกเอื้อย. {สามดวง}: เรียกพี่สาวคนโต ว่า พี่เอื้อย, {ปาก} เรียกผู้ที่หมู่คณะยกย่องให้เป็นหัวหน้า ว่า พี่เอื้อย.

• เอื่อย, เอื่อย ๆ - ว. เรื่อย ๆ, เฉื่อย ๆ, เช่น ลมพัดเอื่อย นํ้าไหลเอื่อย ๆ, ตามสบายไม่รีบร้อน เช่น เดินเอื่อย ๆ.