ความหมาย

• 
  

  บ. ใช้นำหน้านามฝ่ายรับ เช่น ให้เงินแก่เด็ก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แก้ ๒ - ก. ทำให้คลายจากลักษณะที่แน่นที่ติดขัดหรือที่เป็นเงื่อนเป็นปมอยู่ เช่น แก้ปม แก้เงื่อน: ทำให้หลุดให้พ้นไป เช่น แก้คดี: ทำให้ดีขึ้น, ทำให้ใช้การได้, ทำส่วนที่เสียให้คืนดีอย่างเดิม, ดัดแปลงให้ดีขึ้น, เช่น แก้นาฬิกา แก้เครื่องจักร, แก้ไข ก็ว่า: ทำให้หาย เช่น แก้เก้อ แก้ขวย แก้จน แก้โรค: เฉลย, อธิบายให้เข้าใจ, เช่น แก้ปัญหา แก้กระทู้: ร้องเพลงหรือลำตัดเป็นต้นโต้ตอบกัน: เอากลับคืนมาให้ได้ เช่น ไปตีแก้เอาเมืองคืน. แก้เก้อ ก. ทำหรือพูดกลบเกลื่อนความกระดากอายที่เกิดจากความพลั้งพลาดแล้วถูกจับได้. แก้เกี้ยว ก.แก้อย่างย้อนรอยให้หายกัน เช่น พูดแก้เกี้ยว ฟ้องแก้เกี้ยว. แก้ขวย, แก้เขิน ก. กระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อบรรเทาความกระดากอาย. แก้ขัด ก. แก้ข้อขัดข้องให้ลุล่วงไปชั่วคราว. แก้ไข ก. ทำส่วนที่เสียให้คืนดีอย่างเดิม, ดัดแปลงให้ดีขึ้น, แก้ ก็ว่า. แก้เคล็ด ก. กระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งที่เชื่อกันว่าเป็นวิธีปัดเป่าหรือป้องกันภัยหรือเหตุร้ายที่จะมีมา. แก้แค้น ก. ทำตอบด้วยความแค้นหรือเพื่อให้หายแค้น. แก้เชิง ก. ใช้เล่ห์เหลี่ยม ชั้นเชิง หรือ อุบาย หักล้างเล่ห์เหลี่ยม ชั้นเชิงหรืออุบายของอีกฝ่ายหนึ่ง. แก้ตก ก. แก้ให้สำเร็จลุล่วงไปได้. แก้ตัว ก. พูดหรือทำเพื่อปลดเปลื้องความผิดหรือข้อผิดพลาดของตน. แก้ต่าง {กฎ} ก. ว่าความแทนจำเลย, ใช้คู่กับ ว่าต่าง ซึ่งหมายถึง ว่าความแทนโจทก์.แก้ทาง ก. ปรับหรือเปลี่ยนวิธีเพื่อให้ได้เปรียบคู่ต่อสู้หรือฝ่ายตรงข้าม. แก้ที ก. แก้ตาเดิน {ใช้แก่การเล่นหมากรุก}. แก้โทษ ก. ลุแก่โทษ. แก้บน ก. เซ่นสรวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตามที่ตนได้บนบานไว้, ใช้บนก็ว่า. แก้บาป ก. สารภาพความผิดเพื่อให้พ้นบาป. แก้ผ้า ก. เอาผ้าที่นุ่งอยู่ออกจากตัว, เปลือยกายไม่นุ่งผ้า, เช่น เด็กนอนแก้ผ้า เด็กแก้ผ้าวิ่งโทง ๆ. แก้เผ็ด ก. ทำตอบแก่ผู้ที่เคยทำความเจ็บปวดให้แก่ตัวไว้เพื่อให้สาสมกัน. แก้ฝัน ก. เล่าฝันให้ผู้อื่นทำนาย, ทำนายฝัน. แก้ฟ้อง {กฎ} ก. แก้ไขคำฟ้องตามที่ศาลสั่งในกรณีที่คำฟ้องไม่ถูกต้องตามกฎหมาย: ยื่นคำให้การเป็นข้อต่อสู้คดีเพื่อแก้คำฟ้อง. แก้มือ ก. ขอสู้ใหม่, ทำสิ่งที่เสียแล้วเพื่อให้ดีขึ้น. แก้ลำ ก. ใช้ชั้นเชิงตอบโต้ให้เท่าเทียมกันหรือหนักมือขึ้น.แก้หน้า ก. ทำให้พ้นอาย.

• แก่ ๓ - {ถิ่น–อีสาน} ก. ลาก เช่น แก่เกวียน.

• แกแน - น. เรียกเด็กที่ทำตัวอวดรู้เป็นผู้ใหญ่ ว่า เด็กแกแน.

• แกแล ๑ - {ถิ่น–พายัพ} น. กาแล, ชื่อไม้เครื่องเรือนที่ต่อจากปั้นลมทั้ง ๒ ด้านไปไขว้กัน อยู่ตอนบนสุดของหลังคาที่ยื่นจากหน้าจั่ว อาจสลักลวดลายตามแต่จะเห็นงาม, บางถิ่นเรียก กะแล.

• แกแล ๒ - น. ชื่อไม้พุ่มรอเลื้อยเนื้อแข็งชนิด Maclura cochinchinensis {Lour.} Corner ในวงศ์ Moraceae ขึ้นในป่าดิบ ต้นมีหนาม แก่นเหลืองใช้ย้อมผ้าและทำยา, กะแล หรือ เข ก็เรียก.