ความหมาย

• 
  

  [แคฺรก] ว. คราก, ใช้คู่กับคำ คราก เป็น ครากแครกหรือ แครกคราก ก็ได้ เช่น กบทูย้อยแยกแครกคราก{ม. ร่ายยาว ชูชก}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แครครั่ง - [แคฺรคฺรั่ง] {โบ: กลอน} ก. คับคั่ง, มาก, เช่นที่ใดคนแครครั่ง {ม. คำหลวง ชูชก}.

• แครง ๑ - [แคฺรง] น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่หลายชนิด ในวงศ์Arcidae ด้านนอกเปลือกมีสันและร่องจากขั้วเปลือกถึงขอบเปลือก เลือดหอยแครงเมื่อถูกกับอากาศเป็นสีแดง อาศัยตามชายฝั่งทะเลที่พื้นเป็นโคลน เช่น ชนิดAnadara granosa {Linn.}: ภาชนะสำหรับวิดนํ้ารูปคล้ายกาบหอยแครง, ถ้าใช้วิดนํ้าในสวน มีด้ามยาว, ถ้าใช้วิดนํ้าเรือ ไม่มีด้าม.

• แครง ๒ - [แคฺรง] น. ชื่อขิงในหมวดจตุทิพยคันธา เรียกว่า ขิงแครง. {ดู จตุทิพยคันธา ใน จตุ-}.

• แครง ๓ - [แคฺรง] ว. อึกทึก, กึกก้อง, เช่น อย่างแครงครวญ{กล่อมช้างของเก่า}, สงครามแครง ฟ้งเฟือด {ม. คำหลวง วนปเวสน์}.

• แครง ๔ - [แคฺรง] ก. ตกแต่ง เช่น ธก็ผลัดแผลงแครงเครื่องอันบริสุทธิ์ {ม. คำหลวง วนปเวสน์}. ว. งามพรายแพรว,หมดจด, ผ่องใส, เช่น ธก็ทรงพสตรพาสแครง ดุจแสงสังข์ใสสุทธ {ม. คำหลวง นครกัณฑ์}, อนนธกทำด้วยไหมประไพแครงเครื่องฟ้า {ม. คำหลวง นครกัณฑ์}, พายคํ่าจำรัสแครง ใสส่อง {ทวาทศมาส}. น. ผ้า เช่น นางก็ทรงพัสตราภรณ์ พาดแครง {ม. คำหลวง นครกัณฑ์}. {เทียบ อีสาน แครง ว่า ผ้า, ผ้าพันคอชนิดผืนยาว}.