ความหมาย

• 
  

  ก. แตะ, กระทบ, ประกบกัน, {ใช้เฉพาะการเล่นอย่างเล่นโยนหลุม โดยโยนสตางค์หรือเบี้ยให้ไปแตะหรือประกบกัน}, ภาษาปากใช้ว่า กบแจะ ก็มี: แตะต้อง เช่น มือไปแจะหน้าขนม.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แจะ ๒ - ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เคี้ยวหมากแจะ ๆ.

• แฉ่ - ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงฝนตกพรำ ๆ เป็นระยะ ๆ หรือเสียงที่เอาโลหะเผาไฟร้อนจุ่มลงในนํ้า.

• แฉ ๑ - น. เครื่องตีชนิดหนึ่ง ทำด้วยโลหะ สำหรับตีขัดจังหวะ เล็กกว่าฉาบ.

• แฉ ๒ - ก. แบ, ตีแผ่, เปิดเผย, เช่น แฉไพ่. แฉโพย ก. เปิดเผยข้อที่ปิดบังหรือความลับ. {จ.}.

• แฉก, แฉก ๆ - ว. ลักษณะของสิ่งที่เป็นแผ่นและแยกออกเป็นจัก ๆ หรือเป็นทางยาว เช่น พัดแฉกดาว ๕ แฉก ใบตาลเป็นแฉก ๆ: เรียกพัดยศพระราชาคณะ มียอดแหลมและริมเป็นจัก ๆ ว่า พัดแฉก. น. ลักษณนามเรียกสิ่งที่มีลักษณะเป็นแฉก ๆ เช่น ใบมะละกอมี ๕ แฉก รูป ๓ แฉก.