กลับ
คำว่า
แฉ่
ความหมาย
ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงฝนตกพรำ ๆ เป็นระยะ ๆ หรือเสียงที่เอาโลหะเผาไฟร้อนจุ่มลงในนํ้า.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
แฉ ๑
- น. เครื่องตีชนิดหนึ่ง ทำด้วยโลหะ สำหรับตีขัดจังหวะ เล็กกว่าฉาบ.
แฉ ๒
- ก. แบ, ตีแผ่, เปิดเผย, เช่น แฉไพ่. แฉโพย ก. เปิดเผยข้อที่ปิดบังหรือความลับ. {จ.}.
แฉก, แฉก ๆ
- ว. ลักษณะของสิ่งที่เป็นแผ่นและแยกออกเป็นจัก ๆ หรือเป็นทางยาว เช่น พัดแฉกดาว ๕ แฉก ใบตาลเป็นแฉก ๆ: เรียกพัดยศพระราชาคณะ มียอดแหลมและริมเป็นจัก ๆ ว่า พัดแฉก. น. ลักษณนามเรียกสิ่งที่มีลักษณะเป็นแฉก ๆ เช่น ใบมะละกอมี ๕ แฉก รูป ๓ แฉก.
แฉง
- น. กระบังศัสตราวุธ เช่น คนถือหอกแฉงปลอกทอง {สุบิน}. {ข.}.
แฉ่ง
- ว. ใช้ประกอบอาการของยิ้มหรือหน้าที่ร่าเริง เบิกบาน เช่น ยิ้มแฉ่ง หน้าแฉ่ง. น. เครื่องตีประกอบจังหวะทำด้วยโลหะ รูปอย่างม้าล่อ.