ความหมาย

• 
  

  [ฉะแหฺลบ] ก. อาการของสิ่งแบน ๆ เคลื่อนเฉไปเฉมาไม่ตรงแนวทาง เช่น ว่าวแฉลบ ร่อนกระเบื้องให้แฉลบไปตามผิวน้ำ. ว. อาการที่เคลื่อนเฉไปเฉมา ไม่ตรงแนวทาง เช่น นกบินแฉลบ รถวิ่งแฉลบ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แฉลบ ๒ - [ฉะแหฺลบ] น. ชื่อไม้ต้น ๒ ชนิด ในสกุล Acacia วงศ์ Leguminosae คือ แฉลบขาว [A. harmandiana {Pierre} Gagnep.], กระถินพิมาน ก็เรียก และแฉลบแดง [A. leucophloea{Roxb.} Willd.] ช่อดอกกลม ฝักรูปเคียวสีน้ำตาลเข้ม มีเปลือกสีขาว.

• แฉลบ ๓ - [ฉะแหฺลบ] น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ชนิด Placuna ephippium {Philipsson} ในวงศ์ Placunidae เปลือกแบนค่อนข้างกลม โค้งเล็กน้อยคล้ายอานม้า สีนํ้าตาลเข้มหรือม่วงเข้ม, อานม้า ก็เรียก.

• แฉล้ม - [ฉะแล่ม] ว. สวย, งดงาม, แช่มช้อย, {โบ} แชล่ม.

• แฉละ - [ฉะแหฺละ] ก. เลาะเนื้อออกจากกระดูก, แล่แล้วแบะออก, เฉือนเป็นชิ้น ๆ, เชือด, ตัดแยกออกเป็นส่วน ๆ, ชำแหละ ก็ใช้.

• แฉว - [ฉะแหฺว] {โบ} ว. ที่รุ้ง, ที่คุ้ง, ที่เวิ้ง.