ความหมาย

• 
  

  [-หน] {แบบ} น. แตรงอน เช่น หมื่นกาหลวิชัยมีหน้าที่ประโคมแตรงอน. ว. เอะอะอื้ออึง เช่น แตกตื่นกันกาหลอลหม่าน, ยามพลบสยงกึกก้อง กาหล แม่ฮา {กำสรวล}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กาหลง - น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Bauhinia acuminata L. ในวงศ์ Leguminosae ปลายใบหยักเว้าลึก ดอกใหญ่ สีขาว ออกเป็นช่อสั้นตามง่ามใบ.

• กาหลา ๑ - [-หฺลา] ว. เหมือนดอกไม้. {ช.}.

• กาหลา ๒ - ดู กะลา ๒.

• กาหัก - น. นกเงือก. {พจน. ๒๔๙๓}.

• กาฬ, กาฬ- - [กาน, กาละ-, กานละ-] น. รอยดำหรือแดงที่ผุดตามร่างกายคนเมื่อตายแล้ว. ว. ดำ, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส. {ป.}. กาฬจักร [กาละจัก] น. กาลจักร. กาฬปักษ์ [กาละ-] ว. ฝ่ายดำ คือ ข้างแรม. กาฬปักษี [กาละ-] น. ชื่อโรคชนิดหนึ่ง เป็นเมื่อมารดาออกไฟแล้วได้ ๕ เดือน ยังอยู่ในเขตเรือนไฟ มีอาการร้องไห้แล้วหอบ หรือร้องไห้เมื่อหลับ สะดุ้งผวาตื่นตกใจ. {แพทย์}. กาฬมุข น. เกียรติมุข. กาฬโรค [กานละ-, กาละ-] น. ชื่อโรคระบาดอย่างร้ายแรงชนิดหนึ่ง มักมีอาการบวมนูนที่รักแร้เป็นต้น. กาฬวาต [กานละ-] น. ลมพายุใหญ่อย่างหนึ่ง เช่น ด้วยกำลังกาฬวาตโบกเบียน.