กลับ
คำว่า
แนะแหน
ความหมาย
[-แหฺน] {โบ} ก. แนะ, พูดเสนอให้ชอบใจ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
แบ
- ก. แผ่ให้แบนออก เช่น แบมือ, กางแผ่ออก เช่น แบหนังสือไว้. ว. อาการที่เปิดแผ่หรือวางทิ้งไว้อย่างไม่เอาใจใส่เป็นต้น เช่น เปิดฝาหม้อแบไว้ ทิ้งจานข้าวแบไว้. แบกะดิน {ปาก} น. เรียกแผงขายของบนพื้นริมทางเดิน ว่า ร้านแบกะดิน. แบไต๋ {ปาก} ก. ตีแผ่ หรือเปิดเผยความลับหรือความในใจออกมา. แบเบาะ ว. ที่นอนอยู่บนเบาะเมื่อยังเป็นเด็กแดง ๆ, โดยปริยายหมายความว่าไร้เดียงสา เช่น ทำเป็นเด็กแบเบาะ. แบมือ ก. หงายมือเหยียดนิ้วทั้ง ๕ ออก.
แบ้
- ว. แบะ, ไปล่, แปล้, เฉไปข้างหลัง เช่น ควายเขาแบ้.
แบเรียม
- น. ธาตุลำดับที่ ๕๖ สัญลักษณ์ Ba เป็นโลหะลักษณะเป็นของแข็ง สีเงิน เนื้ออ่อน เมื่อถูกอากาศสีจะหมองลงอย่างรวดเร็ว หลอมละลายที่ ๗๑๔ °ซ. สารประกอบของแบเรียมใช้ในอุตสาหกรรมทำสี ทำแก้ว และทำดอกไม้ไฟ. {อ. barium}.
แบก
- ก. วางของที่มีนํ้าหนักบนบ่าหรือบนหลัง เช่น แบกกระสอบข้าวสาร แบกปืน, โดยปริยายหมายความว่ารับภาระหนัก, มีความรับผิดชอบมาก, เช่น แบกค่าใช้จ่ายในบ้านคนเดียว แบกงานไว้มาก. แบกหน้า {สำ} ก. จำใจกลับมาแสดงตัวหรือติดต่อกับผู้ที่ตนเคยทำไม่ดีไม่ถูกต้อง หรือไม่เหมาะสมมาก่อน, ทนอายทำสิ่งที่จำเป็นต้องทำ, เช่น แบกหน้าไปกู้เงินเขา.
แบคทีเรีย
- น. สิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว ไม่มีผนังห่อหุ้มนิวเคลียส มีรูปร่างกลม เป็นท่อน โค้ง หรือเป็นเกลียว. {อ. bacteria}.