ความหมาย

• 
  

  {โบ} น. กรรม เช่น ไข้เจ็บหมอตั้งกำไว้, ท่านว่าเป็นกำมของเขาเอง {อัยการเบ็ดเสร็จ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ก้ำเกิน - ว. ล่วงเกิน, เกินเลย.

• กำเกียง - ดู กางเกียง.

• ก่ำเคือ - {ถิ่น–พายัพ} น. ต้นมะกลํ่าตาหนู. {ดู มะกลํ่า}.

• กำเดา - น. เลือดที่ออกทางจมูก เรียกว่า เลือดกำเดา. {ข. เกฺดา ว่า ร้อน}: แพทย์แผนโบราณเรียกไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัด ว่า ไข้กำเดา.

• กำเดาะ - ว. กระเตาะ, รุ่น, เพิ่งแตกเนื้อสาว. {ปาเลกัว}.