ความหมาย

• 
  

  ว. ล่วงเกิน, เกินเลย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กำเกียง - ดู กางเกียง.

• ก่ำเคือ - {ถิ่น–พายัพ} น. ต้นมะกลํ่าตาหนู. {ดู มะกลํ่า}.

• กำเดา - น. เลือดที่ออกทางจมูก เรียกว่า เลือดกำเดา. {ข. เกฺดา ว่า ร้อน}: แพทย์แผนโบราณเรียกไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัด ว่า ไข้กำเดา.

• กำเดาะ - ว. กระเตาะ, รุ่น, เพิ่งแตกเนื้อสาว. {ปาเลกัว}.

• กำเนิด - [กำเหฺนิด] น. การเกิด เช่น บิดามารดาเป็นผู้ให้กำเนิดแก่บุตร, มูลเหตุดั้งเดิม เช่น ตัวหนังสือไทยมีกำเนิดมาอย่างไร. ก. เกิด, มีขึ้น, เป็นขึ้น, เช่น โลกกำเนิดมาจากดวงอาทิตย์.