ความหมาย

• 
  

  [แพฺละ] ว. แผละ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แพละโลม - [แพฺละ-] ก. พูดเกี้ยว, พูดเลียบเคียงทางชู้สาว, แพะโลม หรือ แทะโลม ก็ว่า.

• แพว - น. {๑} ชื่อไม้ล้มลุกขนาดเล็กชนิด Polygonum odoratum Lour. ในวงศ์ Polygonaceae ต้นและใบมีกลิ่นหอมฉุน ใบอ่อนและกิ่งกินได้ ใช้ทำยาได้ เรียกว่า ผักแพว, เรียกเพี้ยนเป็น พักแพว พัดแพว เพ็งแพว หรือแพ็งแพว ก็มี, พายัพเรียก ผักไผ่. {๒} ดู หญ้างวงช้าง.

• แพ้ว - ก. แขวนหรือปักสิ่งของเช่นรูปหุ่นหลอกไว้ เพื่อป้องกันนกการบกวน เรียกว่า แพ้วนก แพ้วกา: โดยปริยายหมายความว่า อยู่ตรากตรำ ตากแดดตากฝนเป็นต้น เช่น ไปยืนแพ้วคอยดูขบวนแห่.

• แพศย์ - [แพด] น. คนในวรรณะที่ ๓ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมี ๔ วรรณะ ได้แก่ พราหมณ์ กษัตริย์ แพศย์ และศูทร. {ส. ไวศฺย: ป. เวสฺส}.

• แพศยา - [แพดสะหฺยา] น. หญิงหาเงินในทางประเวณี, หญิงถ่อย, หญิงสำส่อน. {ส. เวศฺยา: ป. เวสิยา}.