ความหมาย

• 
  

  ก. ไม่ตรงหรือลงรอยเดียวกัน เช่น ความเห็นแย้งกันข้อความแย้งกัน: ต้านไว้, ทานไว้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แยง ๑ - ก. แหย่เข้าไปในช่องหรือในรู เช่น เอาขนไก่แยงหู, สอดดู, แลดู. แยงตา ก. อาการที่แสงส่องสวนตรงมายังนัยน์ตา เช่น แสงอาทิตย์แยงตา. แยงยล ก. มองดู.

• แยง ๒ - ก. เยง, กลัว, เกรง.

• แยงแย่ - ว. อาการที่นั่งยอง ๆ แต่ถ่างขากว้าง เช่น นรสิงห์นั่งแยงแย่, อาการที่ยืนแบะขาและย่อเข่าลง เช่น ยักษ์วัดพระแก้วยืนแยงแย่.

• แยงแย้ - น. ไม้จำพวกเฟินเลื้อย ต้นเป็นเถาสั้น รากกระด้าง สีดำแดง เกาะตามหลืบหิน ใบคล้ายใบมะคำไก่. {พจน. ๒๔๙๓}.

• แยบ - น. อุบาย, เล่ห์, ท่าทาง. แยบคาย ว. เข้าที, เหมาะกับเหตุผล, เช่น ความคิดแยบคาย พูดจาแยบคาย. แยบยล น. กล, อุบาย. ว. มีกลเม็ดหรือชั้นเชิงแนบเนียน เช่น เขามีกรรมวิธีแยบยล นักประพันธ์มีกลวิธีเขียนเรื่องแยบยล.