กลับ
คำว่า
แระ ๒
ความหมาย
น. เครื่องสำหรับรองรากตึกและเสาเรือน, ระแนะ ก็เรียก.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
แล่
- ก. นอนใบมีดแล้วเฉือนเอาออก เช่น แล่เอาแต่เนื้อ ๆ. แล่เนื้อเถือหนัง ก. บีบบังคับเอาทรัพย์สินจนอีกฝ่ายหนึ่งยากแค้น.
แล้
- ว. สุดกำลังความสามารถ {ใช้แก่แขนหรือไหล่ที่กำลังหามหรือคอนเป็นต้น}, มักใช้เข้าคู่กับคำ เต็ม เป็นเต็มแล้: แท้, จริง, ทีเดียว, ฉะนี้, เช่น วรรคหนึ่งพึงเติมแล้ เล่ห์นี้จงยล เยี่ยงนา.
แล ๑
- ก. ดู, มอง, เช่น สองตาก็ไม่อยากแล เหลียวซ้ายแลขวา, ทอดตาดูเพื่อให้รู้ให้เห็น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ดู หรือเห็น เป็น แลดู แลเห็น. แลหน้าแลหลัง ก. พิจารณาให้รอบคอบ เช่น จะทำอะไรต้องแลหน้าแลหลังให้ดีเสียก่อน. แลเหลียว ก. เอาใจใส่ {มักใช้ในความปฏิเสธ} เช่น ลูกกำพร้าไม่มีใครแลเหลียว, เหลียวแล ก็ว่า.
แล ๒
- ว. อาการที่ทิ้งไว้นานโดยไม่ใส่ใจ เช่น กับข้าวทิ้งแลไว้บนโต๊ะไม่มีคนกิน ของวางแลไม่มีคนซื้อ, แร ก็ว่า: ทีเดียว, ฉะนี้, {มักใช้ในที่สุดประโยคหรือข้อความ หรือคำลงท้ายคำประพันธ์} เช่น ยมพะบาลจับผู้หญิงผู้ชายจำ ให้ขึ้นจำให้ลงหากันดั่งนั้น หลายคาบหลายคราลำบากนักหนาแล {ไตรภูมิ}, ห่อนข้าคืนสม แม่แล {ตะเลงพ่าย}.
แล ๓
- สัน. และ, กับ, เช่น ให้ประกาศแก่พระราชวงศานุวงศ์แลข้าราชการผู้ใหญ่ผู้น้อยฝ่ายหน้าฝ่ายในและราษฎรในกรุงแลหัวเมืองให้ทราบทั่วกัน {ประกาศ ร. ๔}, ฝูงเทพยดาถือค้อนแลตระบองเทียรย่อมแก้วมณีรัตนะเป็นบริวาร {ไตรภูมิ}.