ว. อาการที่ทิ้งไว้นานโดยไม่ใส่ใจ เช่น กับข้าวทิ้งแลไว้บนโต๊ะไม่มีคนกิน ของวางแลไม่มีคนซื้อ, แร ก็ว่า: ทีเดียว, ฉะนี้, {มักใช้ในที่สุดประโยคหรือข้อความ หรือคำลงท้ายคำประพันธ์} เช่น ยมพะบาลจับผู้หญิงผู้ชายจำ ให้ขึ้นจำให้ลงหากันดั่งนั้น หลายคาบหลายคราลำบากนักหนาแล {ไตรภูมิ}, ห่อนข้าคืนสม แม่แล {ตะเลงพ่าย}.