ความหมาย

• 
  

  น. กุ้งแห. {ดู กะต่อม}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แหก - ก. แยกออก, ถ่างออก, ทำให้อ้าออก, เช่น แหกขา, ใช้กำลังฟันฝ่าออกไป เช่น แหกคุก กองทหารตีแหกวงล้อมข้าศึกออกไป. แหกขี้ตา {ปาก} ก. รีบร้อน เช่น แหกขี้ตามาแต่เช้า.แหกคอก ก. ประพฤติตัวผิดเหล่าผิดกอหรือผิดขนบธรรมเนียมประเพณีที่เคยประพฤติปฏิบัติกันมา {มักใช้ในเชิงตำหนิ}. แหกตา ก. ใช้มือถ่างเปลือกตาออก, โดยปริยายหมายความว่า ลืมตา {ใช้ในเชิงประชด} เช่น แหกตาดูเสียบ้างซิ, หลอก เช่น ถูกแม่ค้าแหกตา. แหกปาก {ปาก} ก. ตะเบ็งเสียง.

• แหง่ - [แหฺง่] น. เรียกลูกควายตัวเล็ก ๆ ตามเสียงที่มันร้องว่า ลูกแหง่, ลูกกะแอ หรือ ลูกหม่อ ก็เรียก: เรียกเด็กตัวเล็ก ๆ ว่า ลูกแหง่, {ปาก} เรียกเหรียญกระษาปณ์อันเล็ก ๆ ว่า ลูกแหง่, โดยปริยายเรียกคนที่โตแล้วแต่ยังติดพ่อติดแม่เป็นต้นหรือยังทำอ้อนเหมือนเด็กเล็ก ๆ ว่า ลูกแหง่.

• แห่ง - น. ที่, มักใช้ซ้อนกับคำอื่น ในคำว่า แห่งหนตำบลใด ตำแหน่งแห่งที่, ลักษณนาม เช่น มีที่ดินอยู่หลายแห่ง. บ. ของ เช่น หอสมุดแห่งชาติ.

• แห้ง - ว. ไม่มีนํ้า, หมดนํ้า, เช่น คลองแห้ง โอ่งแห้ง, ไม่เปียก เช่น ผ้าแห้ง, ที่ไม่ใส่น้ำ เช่น ก๋วยเตี๋ยวแห้ง บะหมี่แห้ง, ไม่สด เช่น ใบไม้แห้ง: ที่อาจเก็บไว้บริโภคได้นาน เช่น ของแห้ง หอมแห้ง พริกแห้ง: ไม่แจ่มใส เช่น หน้าแห้ง ยิ้มแห้ง: ขาดความชุ่มชื้น เช่น ผิวแห้ง ปากแห้ง จมูกแห้ง: โดยปริยายหมายความว่า ฝืดเคือง, อดอยาก, ในคำว่า ไส้แห้ง กระเป๋าแห้ง.แห้งผาก ว. แห้งอย่างไม่มีความชื้นปนอยู่, แห้งสนิท. แห้งแล้ง ว. ปราศจากความสดชื่น, ปราศจากความชุ่มชื้น. แห้งเหี่ยว ก. ขาดความสดชื่นเพราะหดหู่ใจ เช่น จิตใจแห้งเหี่ยว, เหี่ยวแห้ง ก็ว่า. แห้งเหือด ก. ค่อยแห้งหายไป, เหือดแห้ง ก็ว่า.

• แหง ๑ - [แหฺง] ว. อาการของหน้าที่แสดงความเก้อหรือจนปัญญา ในคำว่า หน้าแหง: ค้างอยู่ เช่น ยิงฟันแหงคอยแหง.