ว. ไม่มีนํ้า, หมดนํ้า, เช่น คลองแห้ง โอ่งแห้ง, ไม่เปียก เช่น ผ้าแห้ง, ที่ไม่ใส่น้ำ เช่น ก๋วยเตี๋ยวแห้ง บะหมี่แห้ง, ไม่สด เช่น ใบไม้แห้ง: ที่อาจเก็บไว้บริโภคได้นาน เช่น ของแห้ง หอมแห้ง พริกแห้ง: ไม่แจ่มใส เช่น หน้าแห้ง ยิ้มแห้ง: ขาดความชุ่มชื้น เช่น ผิวแห้ง ปากแห้ง จมูกแห้ง: โดยปริยายหมายความว่า ฝืดเคือง, อดอยาก, ในคำว่า ไส้แห้ง กระเป๋าแห้ง.แห้งผาก ว. แห้งอย่างไม่มีความชื้นปนอยู่, แห้งสนิท. แห้งแล้ง ว. ปราศจากความสดชื่น, ปราศจากความชุ่มชื้น. แห้งเหี่ยว ก. ขาดความสดชื่นเพราะหดหู่ใจ เช่น จิตใจแห้งเหี่ยว, เหี่ยวแห้ง ก็ว่า. แห้งเหือด ก. ค่อยแห้งหายไป, เหือดแห้ง ก็ว่า.