ความหมาย

• 
  

  [แหฺมะ] ว. เสียงดังอย่างเสียงน้ำหยด.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แหย - [แหฺย] ว. อาการที่ไม่สู้ใครหรือเก้ออาย.

• แหย่ - [แหฺย่] ก. เอานิ้วมือหรือปลายไม้เป็นต้นแยงเข้าไป: เย้า, ทำให้เกิดความรำคาญหรือไม่สงบอยู่ได้: ลองดูชั้นเชิง.

• แหยง - [แหฺยง] ก. ขยาด, ย่อท้อ, ไม่คิดสู้, เช่น พอเห็นหน้าก็แหยงเสียแล้ว. ว. อาการที่รู้สึกขยาด ย่อท้อหรือไม่คิดสู้, แหยง ๆ ก็ว่า, เช่น รู้สึกแหยง ๆ.

• แหย่ง - [แหฺย่ง] น. สัปคับ, ที่สำหรับนั่งผูกติดบนหลังช้าง, แหย่งช้าง ก็เรียก.

• แหยม - [แหฺยม] น. ปอยผมที่เอาไว้เป็นกระจุก, ส่วนของจุกที่แยกออกเป็นปอย ๆ ก่อนประกอบพิธีโกนจุก, เรียกหนวดที่เอาไว้แต่ ๒ ข้างริมฝีปาก ว่า หนวดแหยม.